Πριν από καμιά δεκαριά μέρες διάβασα αυτό το χαριτωμένο ποστ στο βλόγι της συμπαθέστατης Ψιλικατζούς. Το ποστ αναφερόταν στα ακάρια που ζουν και αναπτύσσονται μέσα στις σκόνες και σου τρώνε τις σάρκες ή κάτι τέτοιο. Από την ώρα που το διάβασα κάθε φορά που σκεφτόμουν αυτά τα ακάρια με έπιανε φαγούρα.
Δευτέρα απόγευμα μαζί με την φαγούρα εμφανίστηκαν σε διάφορα σημεία του σώματός μου και πολλές κοκκινήλες. Πρώτα γύρω από το λαιμό, μετά στα χέρια, στο σώμα, στα πόδια, γύρω από όλες τις κλειδώσεις, στο κούτελο, στο πρόσωπο, σχεδόν παντού. Έτρεξα γρήγορα σε ένα φαρμακείο και πήρα μια ειδική αλοιφή και αντισταμινικά χάπια. Αμέσως έκαναν δράση και εξάλειψαν τα συμπτώματα. Τα χάπια τα συνέχισα για μια εβδομάδα και έβαλα και τη μάνα μου να μου κλείσει ραντεβού με τον αλλεργιολόγο της.
Σήμερα πήγα και έκανα τις εξετάσεις. Ξέρετε αυτό το τεστ με τα σταγονίδια που σου βάζουν στα χέρια και σου τα τρυπάνε λίγο για να δουν αν θα αντιδράσει το δέρμα και να εξακριβωθεί αν έχεις και σε τι πράγμα αλλεργία. Το πιο βασανιστικό είναι που πρέπει να κρατήσεις ακίνητα τα χέρια σου για κανένα εικοσάλεπτο ακουμπισμένα πάνω στο τραπέζι από τον αγκώνα μέχρι τον καρπό και το εσωτερικό μέρος να είναι προς τα πάνω ώστε να εφαρμοστούν όλες οι ουσίες. Διαπίστωση της γιατρού που μου έβαλε τις σταγονίτσες είναι ότι οι άντρες δε μπορούμε να τα κρατήσουμε τα χέρια μας σε αυτή τη θέση με την ίδια ευκολία που το κάνουν οι γυναίκες. Να και η άχρηστη πληροφορία της εβδομάδας σκέφτηκα.
Εν πάσει περιπτώσει και για να μη σας ταλαιπωρώ, αφού περίμενα έτσι κανένα πεντάλεπτο μέχρι να μου απλώσει όλα τα σταγονίδια πάνω στα χέρια και κανένα τέταρτο μετά για να τα αφήσουμε να αντιδράσουν, διαπιστώσαμε ότι μόνο δύο ουσίες αντέδρασαν και έδειξαν ότι έχω αλλεργία. Τα ακάρια και η λεύκη. Πολύ λίγο όμως. Ελάχιστο. Άνευ σημασίας δηλαδή. Χρειάζονται όμως προσοχή. Και ειδικά το πρώτο. Τα ακάρια. Που δεν είναι τίποτα άλλο από τη σκόνη του σπιτιού. Για την αντιμετώπιση καλό είναι να ανατρέξετε στο αντίστοιχο ποστ στο μπλογκ της Ψιλικατζούς.
Εγώ πάλι τρέχω να ξεσκονίσω...
Υ.Γ.: Σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα να χρεωθεί η Ψιλικατζού την εκδήλωση της αλλεργίας μου. Πιστεύω ότι το συμβάν είναι εντελώς τυχαίο...(Ας κρατήσουμε όμως και μια πισινή ;)...)
7 σχόλια:
Όχι ρε γαμώτο... δηλαδή πες μου πόσο σύμπτωση να είναι αυτό τώρα!!!
(φτου σου και ήθελα σήμερα να γράψω για τις ψείρες - άστο καλύτερα) :PPPPPP
Αν είναι δυνατόν...!!!!!!!!αλλ΄΄α να σου πώ την αλήθεια και γώ τώρα που το διάβασα ξυνόμουν λιγάκι..
ψιλικατζού, οκ είπαμε ότι δε φταις εσύ, άσε που είναι και κληρονομική η αλλεργία, αλλά καλού κακού αν γράψεις για ψείρες δε θα το διαβάσω...:Ρ
Νάντια, είναι δυνατόν. Αν δε με πιστεύεις θα σου στείλω τις εξετάσεις...;)
Τι ηθελα κ διαβασα το ποστ σου γαμωτο αρχισα να ξυνομαι κ εγω!Δεν νομιζω να ειμαι αλλεργικη σε κατι αλλα αν παθω τιποτα mr spitogate θα σου χρεωσω την ψυχολογικη αλλεργια που μου προκαλεσες :PPP
Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές οι δερματικές παθήσεις οφείλονται σε ψυχολογικούς λόγους και κυρίως στο άγχος. ;)
ωραίο ποστ ρεσυ! γουστάρω επιστημονικά ποστ..λοιπον να προσθέσω και εγω κάτι.
Υπάρχουν πολλών ειδών mites. Tα dust mites είναι τα ποιο γνωστά "κατοικίδια" που ζουν στο κρεβάτι μας και κυρίως στο στρώμα. Τρέφονται με το νεκρό δέρμα μας. Δεν ζουν δηλαδή σαν παράσιτα στον άνθρωπο. Υπάρχουν πολλές χιλιάδες, αν θυμάμαι καλά, ανά τετραγωνικό cm. Το πρόβλημα το δημιουργούν τα περιττώματα τους που είναι σαν σκόνη και την οποία όταν την εισπνεύσουμε δημιουργεί διάφορες αλλεργικές καταστάσεις έως και σοβαρότερες όπως άσθμα. Σίγουρα έχουμε όλοι τύχει σε καποιο παλιό σπίτι, παλιό-ξενοδοχείο/ πανδοχείο/ χόστελ του κερατά / φτωχό-μπουρδέλο (ε, αυτό οι λιγότερο τυχεροί..) και να τύχει να τινάξουμε τα σκεπάσματα ή να στρώνουμε το κρεβάτι, οπότε μας μπουκώνει η μύτη, ερεθίζονται τα μάτια μας πιάνει βήχας, γιατί έτσι τινάζουμε στον αέρα τα σούπερ-μινι-σκατουλίνια των μίνι-μπίνι dust mites και διευκολύνοντας έτσι την εισπνοή τους.
Τα dust mites ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη ραγδαία αύξηση κρουσμάτων άσθματος κυρίως στα παιδιά που είναι ποιο ευάλωτα και πλέον περνούν πολλές ώρες μέσα στο σπίτι παίζοντας με τη bibibo ή σούπερ nintendo.
Τα παράσιτα αυτά καταπολεμούνται με καλό εξαερισμό δωματίων ειδικά των στρωμάτων και κλινοσκεπασμάτων. Υπάρχουν και ειδικά στρώματα. Αυτά με φυσικό τσατί που αφήνουν να αναπνέει το στρώμα είναι καλά. (Δες και σχετική εκπομπή Ευαγγελάτου για περισσότερες πληροφορίες) Επίσης κρεβάτια ανοικτά από κάτω και πλάι είναι προτιμότερα γιατί «αναπνέουν» καλύτερα. Είναι καλό επίσης να αλλάζουμε πλευρά στρώματος κάθε τόσο και να αποφεύγουμε τα παλιά στρώματα.
Τα παράσιτα χρειάζονται ιδανικές θερμοκρασίες και υγρασία. Με την υγρασία φτιάνουν ωραία μαλακά σάντουιτς από μίνι κομματάκια της ωραίας επιδερμίδας σας (ακούτε κορίτσια?) και περνάνε αυτά καλά και εσείς χειρότερα. Το οξυγόνο και ο εξαερισμός τα καταπολεμά γιατί τα σαντουιτσάκια γίνονται παξιμαδάκια και δεν τα τρώνε τα κακομαθημένα και ψοφάνε. Όλα αυτά είναι επιστημονικώς εμπεριστατωμένα γραμμένα όμως έτσι για να περνάει η ώρα ευχάριστα και εποικοδομητικά. :)
Ευχαριστώ Ευπαλίνε, μου έφτιαξες τη διάθεση...:ΡΡΡ
Δημοσίευση σχολίου