Δεν έχω τι να γράψω σήμερα. Δεν έχω θέμα. Ούτε διάθεση έχω. Με χαλάει ο καιρός. Με χαλάει ο κόσμος. Με χαλάνε οι υποχρεώσεις μου στο πανεπιστήμιο. Έχω να παραδώσω εργασίες και βαριέμαι αφόρητα…
Ευτυχώς που υπάρχετε κι εσείς και ξεχνιέμαι. Όχι όλοι, αλλά έτσι είναι ο κόσμος. Και τι είμαστε εμείς εδώ μέσα άλλωστε; Μια μικρογραφία της κοινωνίας δεν είμαστε; Με κάθε καρυδιάς καρύδι. Ένα μεγάλο χωριό. Αν ενοχλούμαστε από την παρουσία ορισμένων, απλά μπορούμε να αδιαφορήσουμε. Να ασχολούμαστε μόνο με όσους θεωρούμε ενδιαφέροντες.
Εγώ αυτό κάνω. Και δε μπλέκομαι και ποτέ σε καυγάδες. Ούτε στον έξω κόσμο ούτε εδώ μέσα στο μπλογκοχωριό. Και πιστεύω πως τον χαρακτήρα μας τον βγάζουμε όσο κι αν κρυβόμαστε. Αν είμαστε ευγενικοί και ευχάριστοι στον έξω κόσμο, έτσι θα είμαστε και εδώ μέσα. Αν είμαστε αγενείς και εριστικοί, με τον ίδιο τρόπο θα συμπεριφερθούμε και στους υπόλοιπους ιστολόγους. Όσο κι αν κρυβόμαστε, όποιο προσωπείο κι αν φορέσουμε, αργά ή γρήγορα αποκαλύπτεται ο πραγματικός μας εαυτός. Και τότε μετράμε και πραγματικές συμπάθειες και αντιπάθειες. Αν κάποιος είναι αντιπαθητικός στην πραγματική του ζωή και δεν τον πλησιάζει κουνούπι δεν αντιλαμβάνομαι με ποιο τρόπο θα καταφέρει να γίνει αγαπητός εδώ μέσα. Κι αν τα καταφέρει εδώ, έξω γιατί του αρέσει να είναι ο μονόχνοτος;
Αυτά είναι θέματα και της ψυχολογίας, την οποία εγώ δεν κατέχω και πολύ καλά. Αν και, όπως λέει ένας θείος μου, η ψυχολογία ως επιστήμη είναι μια μαλακία και στα αντίστοιχα πανεπιστημιακά τμήματα δεν έχουν και πολλά να διδάξουν, αλλά τα προγράμματα είναι γεμάτα με μαθήματα γενικής παιδείας και ότι ο καθένας που έχει εμπειρίες στις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές μπορεί να είναι ψυχολόγος. Δεν το ξέρω και βαριέμαι να το ψάξω. Θα δεχτώ ότι η ψυχολογία είναι μια πραγματική επιστήμη. Οπότε περιορίζομαι στις διαπιστώσεις μου. Αυτά. Βαρέθηκα. Αποσύρομαι. Για ξεκούραση μόνο.
Είχα δεν είχα κάτι βρήκα και έγραψα. Τελικά τρώγοντας έρχεται η όρεξη…
Ευχαριστώ που υπάρχετε :)
24 σχόλια:
Πράγματι...
Τρώγοντας έρχεται η όρεξη...
Άσχετο: μα καλά, εσείς λουκέτο δεν έχετε βάλει στη σχολή;
Έχουμε, αλλά οι μεταπτυχιακοί καταφέραμε και συμπληρώσαμε τα μαθήματά μας τρομάρα μας και τώρα πρέπει να παραδώσουμε και εργασίες...
Αλλά λέω να το παίξω κι εγώ επαναστάτης :Ρ
Γειά. Αργά ή γρήγορα όλοι αποκαλύπτονται τι καπνό φουμάρουν στη μπλογκόσφαιρα. Και κάνουμε και τις επιλογές μας.
Οσο για τους καυγάδες, μπορώ να διαφωνήσω? Τους βρίσκω ενδιαφέροντες. Κάποιοι διαφωνούν με γραπτές απόψεις. Οπως και θα διαφωνούσαν με τους φίλους τους άν τους έβλεπαν.
Υπάρχει και κάτι άλλο που δεν ανέφερες. Το Μετά μπλόγκινγκ, δηλαδή να κουτσομπολεύεις άλλους μπλόγκερς στη σελίδα σου ή σε αυτή των άλλων. Αυτό το βρίσκω αισχρό. Δεν σ' αρέσει κάποιος, μην τον διαβάζεις. Η λασπολογία, ανούσια.
Καλά να περνάς
Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις, αυτά για το κρύψιμο είναι μάλλον για να ξεγελάμε τον εαυτό μας.
Ευτυχώς όμως έχει αρκετή ομορφιά και στα μπλογκς.
Άλλωστε το να ασχολούμαστε μόνο με όσους θεωρούμε ενδιαφέροντες είναι από τους βασικότερους κανόνες, και εκτός μπλογκς.
Καλό βράδυ, με τα ωραία μας πάντα:)
Τελικά είναι που δεν είχες τίποτα να γράψεις, ε; :p
Eμένα πιό πολύ απ'όλους με εκνευρίζουν αυτοί που κάνουν την τρίχα τριχιά, και στα blogs καί στη ζωή, άντε κάνε την εργασιούλα σου τώρα και μή γκρινιάζεις, τέλεια είναι δευτέρα και να μπορείς να αράξεις στο ζεστό σου σπιτάκι χωρίς να κουνηθείς...
marina, έχεις απόλυτο δίκιο. οι διαφωνίες είναι θεμιτές. η κακεντρέχεια και το κουτσομπολιό είναι απαράδεκτα είτε εδώ είτε έξω.
citronella, κανείς δε μπορεί να προσποιείται αιωνίως. κάποια στιγμή τον καταλαβαίνουν οι άλλοι και μένει μόνος του.
Νικόλα, φταίει που κάνω περίεργους συνηρειρμούς ;)
deadend mind, τρελαίνομαι να διαφωνώ με κάποιον. Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το διάλογο. Πάντα έχεις να πάρεις από τις απόψεις του άλλου, αλλά και να προσφέρεις αν έχει ο άλλος ανοιχτά τα αφτιά του. Το πράγμα στραβώνει όταν η αντιπαράθεση γίνεται επί του προσωπικού. Και δεν έχω τις μαύρες μου, απλά βαριέμαι... αφόρητα...:)
patsiouri, αυτούς δεν τους αντέχει κανείς. Δε νομίζω να γκρινιάζω. Μόνο μια παρατήρηση έκανα που άλλοι την κάνουν και με πιο άσχημο ή ακόμα και χυδαίο τρόπο. Και είναι αλήθεια πως αισθάνομαι τυχερός που μπορώ να κάθομαι Δευτέρα σπίτι μου χωρίς να κουνηθώ...;)
με συγκυνησες αγορι λεμε!
Γιατί σε συγκίνησα κορίτσι, λέμε;
Επειδή έχω πικρή(:Ρ) πείρα από γκρίνια, φυσικά δεν έχει καμμιά σχέση το ποστ σου.Όπως λέει η deadend mind, το ύφος είναι πολύ σημαντικό. Γιατί δείχνει και την διάθεση!
Καλημερούδια, εδώ πάντως έχουμε μια φοβερή λιακάδα:)
Τελικα εδω μεσα ειμαστε ενα μεγαλο group therapy!!!
citronella, κι εδώ λιακάδα έχουμε. το ύφος συνήθος πάει πακέτο με το ήθος(=χαρακτήρα)...;)
πρεζα, ο καραμανλής ο θείος ο ασυγχώρετος είχε πει ότι η Ελλάδα είναι ένα απέραντο τρελοκομείο... ε,τότε και η μπλογκόσφαιρα να μην είναι τουλάχιστον group therapy;
συγγνώμη. το συνήθως είναι με ω...
Έτσι όπως πάει η μπλογκόσφαιρα σε λίγο θα έχουμε νέες ομάδες ανέργων, τους ψυχολόγους, θα μέίνουν μόνο οι ψυχολόγοι ζώων που όπως ακούω στα ΒΠ δουλεύουν τέλεια, εκτός άν κάποτε αναγκάσουν και τα έρμα τα ζωντανά να κυκλοφορούν με λαπτοπάκι!
Γιατί όχι; Κι εγώ γάτος με λάπτοπ είμαι...:ΡΡΡ
Είσαι τελικά και γαμώ... Συμφωνώ σε όλα άνθρωπέ μου...
Κωλόγρια, ήμουν σχεδόν σίγουρος ;)
Έχετε όλοι άδικο! Λέτε χαζομάρες... καλά πλάκα κάνω ρε, μη βαράτε!
Δεν είναι τόσο κακό να καυγαδίζεις (εννοώ εκτός απο το να κάνεις διάλογο), άνθρωποι είμαστε! Αλλά όταν συμβαίνει βρίζοντας ο ένας τον άλλον με προσωπικά κοσμητικά επίθετα (ρήματα-επιρρήματα-ουσιαστικά), ξεφεύγει λιγο το θέμα...
Τελικά δε θα διαφωνήσει κανείς;;;
;ΡΡΡ
προσωπικά είμαι αγενής παλιοχαρακτήρας εριστικός και καθόλου ευχάριστος στον έξω κόσμο
εντελώς αντίθετος με αυτό που είμαι εδώ μέσα ;)
Προφανώς υπάρχουν και εξαιρέσεις με τις οποίες πρέπει να ασχοληθεί κάποιος πιο ειδικός από μένα...
;ΡΡ
..μια διαστρεβλωμένη μικρογραφία της κοινωνίας. οπως λεει και ο μακ, εδω ειναι μια ευκαιρια να αλαξεις, να πειραματιστεις, να πεις διαφορα εκτος των συνηθισμένων.
σχετικα με προηγούμενο ποστ..προσφατα δοκίμασα το word press και είναι πολύ καλύτερο, ολοκληρωμένο και φιλικό προς το χρήστη..
εχω σταματησει να γραφω γενικά, τη βρισκω τελευταια με φλικερ. καλα να περνας και να πας να δεις τη κολαση στη πλακα!
Αποκωδικοποίηση....: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,.....
Σχηματοποίηση λόγου, κοσμογονία, θεογονία,.....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....
Σας δίνω την πρώτη πράξη του θεατρικού μου «Ο Εθνάρχης». Εάν θέλετε να έχετε και τις υπόλοιπες τέσσερες πράξεις, δηλώστε το.
Γιώργη Χολιαστού
Ο ΕΘΝΑΡΧΗΣ
Έργο σε πέντε πράξεις
Με τα λάθη που έχουν γίνει και με το στραβό δρόμο που πήρε το κίνημά μας, με μια κουραμάνα και μια κονσέρβα θα μας σκοτώσουν.
Άρης Βελουχιώτης
Α1 ΠΡΑΞΗ
Χρόνος: Έτος 1955
Τόπος: Γραφείο Καραμανλή
Πρόσωπα: Αμερική, Καραμανλής, Γύφτισσα.
ΑΜΕΡΙΚΗ (ΑΜΕ)
Θα σας δώσω την πρωθυπουργία
αν αντίρρηση δεν έχετε καμία.
Δείτε μου TO δάχτυλό μου αυτο:
dίχως να του το ζητάω
μ' ακολουθεί όταν περπατώ
και πάει όπου πάω.
Ν' αντισταθεί
δεν του μπορεί
κανείς-ό,τι ακουμπήσει
αν θέλω εγώ
το συγκρατώ
αλλιώς θα το τσακίσει.
Δε σας αρέσει να είστε
μεγάλου κάποιου μικρό κομμάτι-
αυτός αν σας πει να κινείστε-
δε νιώθετε έτσι πως είστε κάτι;.
Και. δέστε: δαχτυλίδια χρυσά, αργυρά
που 'χει το δαχτυλάκι μου τριγύρω του!
και σαπούνια δεν του λείπουν και νερά ,
στα κρύα το γάντι και πάντα το μύρο του.
Δικό μας να είσαστε ένα πιόνι
αυτό θαρρώ σας εξυψώνει.
Για τη δουλειά που θέλουμε μας κάνετε'
κι ευχάριστα θα περνάτε την ώρα σας
ενώ θα βλέπετε να προοδεύει η χώρα σας:
τις πληγές της όλες σεις θα γιάνετε.
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (ΚΑΡ)
Τη πατρίδα μου βλέπω προσέξατε
και κοντά της βοηθοί της ετρέξατε'
για ν' ανάψω το φως της το σβυστό
που εμένα διαλεξατε ευχαριστώ.
Στιβαρό αληθινά μόνο ένα χερι
θα μπορούσε πρόοδο σ' αυτήν να φέρει.
Ιδίως το θέμα το Κυπριακό
μεγάλο έγνιας ζητάει μερτικό.
ΑΜΕ
Δεν σας κρύβω, όταν στραφήκαμε προς σας
ΤΟ μεγάλο αυτό θέμα στο νου είχαμε.
Κι αν από όσας δείχνετε μόνο τας μισάς ικανότητας έχετε, σίγουρα πετύχαμε.
ΚΑΡ
Με κολακεύετε. Έχω μόνο
για τον τόπο μου μέσα μου πόνο.
Ως για ικανότητες πιστεύω
με πυγμήν και σθένος θ' αρχηγεύω
αν τελικώς εις συμφωνίαν καταλήξωμεν
και όλα κάτω δεν τα βροντήξωμεν.
ΑΜΕ
Φόβος δεν υπάρχει αυτό να γίνει
αν λογικός αναντιρρήτως καθώς είστε
λογικά και το θέμα αυτό αντιμετωπίστε.
Και ευκαιρίας άνθρωπος λογικός δεν αφήνει.
ΚΑΡ
Νιώθω μια μεγάλη μεσα μου ορμή
να φωλιάζει σε ψυχή μου και κορμί.
Αν αυτή δεν είναι ορμή αρχηγική
τότε τι άλλο έχω δε γνωρίζω εκεί.
Και με όσα σεις, η δύναμή η μεγάλη
μιλώντας τώρα δα μου λέει
στην ορμήν μου αυτήν δίνει φτερά και ζάλη
και δόξης μου χαρίζει κλέη.
A1VTE
Όλα αυτά να νιώθετε πολύ είναι φυσικό,
και τα λέτε με ύφος τόσο πειστικό-
γιατί αφού είναι αλήθεια έτσι λέγονται-
που αμέσως πάψαν ν' αντρειεύονται
οι ως τώρα μέσα μου δισταγμοί-
τους διαλύσατε σε μια στιγμή.
Δε θα ένιωθα έκπληξη το δίχως άλλο
αν μια μέρα σας ονόμαζαν Μεγάλο.
KAP
Ω! Αυτό μπορώ να πω σίγουρα όντως
πως δεν είναι του παρόντος.
Μόνο, αφού οι δυο ως τώρα συμφωνούμε
στη συζήτηση βαθιά ας μπούμε.
Δυο τρυγόνια μ' ένα σμπάρο:
τι θα δώσω τι θα πάρω.
ΑΜΕ
Με το Κυπριακόν
ας αρχίσουμε λοιπόν.
Θέλω να μπει γρήγορα στο ράφι
όπως λεν κι οι δημοσιογράφοι.
Γιατί αν ο λαός επιμείνει για λύση
η Αγγλία τότε θα θυμώσει
κι εναντίον σας θα ξεσπαθώσει
και TOU NATO η αλκή θ' αδυνατίσει.
Θα μπορέσετε τους έλληνες να πείσετε
και το Κυπριακό θέμα να κλείσετε;
Γιατί αυτό μας ενδιαφέρει βεβαίως.
ΚΑΡ
Μη το πείτε πάλι. Είμαι νέος
όμως γνωρίζω τι λέγω όταν ομιλώ.
Θα κλείσω το Κυπριακό και μάλιστα με το καλό.
Μόνο που δημοσίως δε θα πω
τον πραγματικό μου τον σκοπό.
ΑΜΕ
Αυτό με μένα είναι εντάξει.
Λόγια λέγετε όσα θέλετε,
για μας πρέπει να ξέρετε
αξίαν έχει μόνο η πράξη.
Και ερχόμαστε στ' άλλα
μικρότερα, μα κι αυτά μεγάλα.
Θέλω πάντα να συμμορφούσθε με τα οδηγίας μας
που εκ της εν Αθήναις θα λαμβάνετε πρεσβείας
μας.
Ανυπακοή σε ό,τι αυτή σας ζητήσει
παραπολύ θα με δυσαρεστήσει.
Αλλά εκείνο που πρωτίστως πρέπει
είναι την τάσιν να σταματήσετε
του λαού σας που εκ φύσεως ρέπει-
έτσι είναι και παρακαλώ να με συγχωρήσετε-
προς του κομμουνισμού την αναρχίαν
που την θεωρεί ελευθερίαν.
Θέλω αυτά όλα να τα έχω ασφαλή.
Κάτι που και σας ιδιαιτέρως θα ωφελεί.
(μπαίνει η Γύφτισσα)
ΓΥΦΤΙΣΣΑ (ΓΥΦ)
Κάτω από το φως του ουράνιου θόλου
έκανα το γύρο του κόσμου όλου
γυρεύοντας το χέρι στα χέρια μου να πιάσω
που πάνω του ευτυχία να γράφει να διαβάσω.
Είδα χέρια που ευλογούσαν
είδα χέρια που μισούσαν
άλλα που 'διναν κατάρες
άλλα που σκορπίζαν χάρες.
Είδα χέρια που ζητιάνευαν
χέρια χαρωπά noυ διάνευαν
είδα χέρια βουτηγμένα
μες στο χρήμα-μες στο αίμα.
Είδα χέρια που ψεμάτιζαν-
πίσω παίρναν ό,τι εχάριζαν
είδα χέρια που 'χαν μείνει
έρημα σε κρύα κλίνη
είδα χέρια πεθαμένα
που δεν ήτανε θαμένα
είδα χέρια που απλώνανε
κι ό,τι άγγιζαν το λιώνανε
είδα χέρια που είχαν νύχια
σουβλερά κι ακονισμένα
κι ήτανε βαθιά χωμένα
σε ψυχών μέσα τα μύχια.
Είδα χέρια που αγκαλιάζαν
και που ευτυχισμένα μοιάζαν
ως ν' ανοίξουν και να φύγει
η χαρά που 'χαν η λίγη.
(στην Αμερική και στον Καραμανλή)
Δώστε τα χέρια σας την τύχη να σας πω' Για με σε χέρι δεν υπάρχει μυστικό.
Όλα εγώ θα σας πω τα μελλούμενα
είτε σας είναι θλιβερά είτε χαρούμενα.
(παίρνει το χέρι της Αμερικής)
Περιβόλι γεμάτο μ' αγκάθια.
Του κόσμου όλα τα κατακάθια
εκεί έχουν μαζευτεί-
μονιά άξια γι αυτά και ζηλευτή.
Ποτάμια αίμα το ποτίζουν
και με κείνο τ' αγκάθια καρπίζουν.
Μια μέρα κοντινή, πεσμένην χάμου
το αίμα αυτό θα σε πνίξει κυρά μου.
(στρέφει στον Καραμανή)
Ας δω τώρα και το χέρι αυτού του κακομοίρη που κιόλας θαρρεί η δόξα πάνω του έχει γείρει.
(παίρνει το χέρι του Καραμανλή στα χέρια της)
Κακόμοιρο, αστείο ανθρωπάκι!
Γελοίο, κορδωτό καραγκιοζάκι!
Πόσο ακριβά ο λαός σου θα πληρώσει
την κάθε φήφο του που θα σου δώσει... Καταστροφές στη χώρα σου θα φέρει
το που κρατώ σου αυτό εδώ το χέρι
που στη μιαρή ετοιμάζεσαι αυτή κυρία
να πουλήσεις για την πρωθυπουργία Εμπρός λοιπόν! Πούλα πατρίδα, πούλα λαό, πούλα τη μόνη μου ελπίδα πούλα την ευτυχία λαού ολόκληρου
σ' άλλο λαό, από ήθη απόκληρου.
Κάθε που τραβώντας θα κάνεις βήμα
μια παρανομία κι ένα κρίμα.
Ω! Ανθρωπάκι που γυρεύεις δόξα
των φρυδιών σου κοίταξε τα τόξα-
δεν είναι αψίδων θριάμβου τόξα παρά φίδια'
της πόρτας είναι του Χαμού αντικλείδια.
Παίξε το παιχνίδι σου λοιπόν κι εσύ ον αγροίκο.
Βδελυρόν πρόσθεσε ένα κρίκο
στων Καιρών τη βρωμερήν αλυσίδα-
έναν ακόμα θα δω-τόσους είδα...
(κάθεται λυπημένη και απογοητευμένη)
Κάτω από το φως του ουράνιου θόλου
έκανα το γύρο του κόσμου όλου
γυρεύοντας στα χέρια μου το χέρι να πιάσω
που πάνω του ευτυχία να γράφει θα διαβάσω.
Μα ένα χέρι δε βρήκα
που να 'χει την τόλμη για προίκα
που μες στα τραχιά δάχτυλά του
της οργής το μαχαίρι της πικρής θα κρατήσει
και με βία του πλούτου το κορμί θα χτυπήσει
σωριάζοντας τ' άνομο κουφάρι του κάτου.
Χέρια-χέρια-χέρια-χέρια
που καθένα κάτω με τραβάει
και κανένα ως ψηλά στ' αστέρια
απαλά η θωριά του ποτέ δε με πάει.
Φεύγω. Με την ησυχία σας καθήστε
το φριχτό έργο σας να συνεχίστε.
ΑΜΕ
Γύφτισσες! Ακόμα πώς τις ανεχόσαστε;
ΚΑΡ
Αφήστε τες να λένε-μη γνιαζόσαστε. Ποιος ξέρει από πού έρχονται.,.πού πάνε...
Την τύχη λένε κάτι για να φάνε.
AME
Λοιπόν νομίζω πλήρως κατανοείτε
πως ακέφαλος ένας λαός
όπως τώρα ο ελληνικός
στο χαμό και στην αναρχίαν οδηγείται.
Γι αυτό χρειάζεται έναν αρχηγό.
ΚΑΡ
Μ' αυτό συμφωνώ απολύτως κι εγώ.
ΑΜΕ
Βλέπετε και μόνος σας πόσο πασκίζω
τη ορθή πορεία του κόσμου να κανονίζω.
Μακριά από τον απαίσιο κομμουνισμό
που την ελευθερία
και όποιαν άλλη αξία
στο χάος οδηγεί και στον αφανισμό.
Ευτυχώς συμμάχους έχουμε πιστούς
ελευθερίας και δημοκρατίας μεστούς'
μα για να γίνει πιο καλή η δουλειά
και για πιότερη σιγουριά
πως δε θα γίνουν όλα ανω κάτω,
εφτιάξαμε και το NATO.
Και εκτιμούμε βαθιά που μέλος του γίνατε
και απαθείς στων Καιρών το κάλεσμα δε μείνατε.
Σε κόπους πολλούς μπαίνουμε
τον ιστό αυτόν καθώς υφαίνουμε
που ελευθερία θα εξασφαλίσει
σ' ολόκληρη τη Δύση.
Βλέπετε είναι oι χώρες οι ευρωπαϊκές
καταστραμμένες-μεγάλες και μικρές-
και τη βοήθεια που ζητούνε
σε μας μόνο μπορούν να βρούνε.
Δεν τους την αρνούμαστε
μα θαρρώ δικαιούμαστε
να σιγουρέψουμε πως η βοήθειά μας
θα χτίσει τα κοινά ιδανικά μας.
Γι αυτό κι εγώ μεγάλη μια
της γης όλης έγινα μητέρα
που ο νους μου είναι όλη μέρα
σε σας-τ' αγαπημένα της παιδιά.
Αν ο κομμουνισμός δεν καραδοκούσε
να πιάσει όποιον καθυστερούσε
και στο μαύρο του τσουβάλι
σιδερόδετον να τον βάλει
τότε δε θα επειγόμασταν να βοηθούμε
και χώρες άλλες, φίλες μας καλές να κρατούμε.
Μα τώρα το πράγμα επείγει
αλλιώς η Ρωσία μας πνίγει.
Φορές λέω για τον κομμουνισμό
πως είναι μια καλή δικαιολογία
για να οδηγήσουμε τον κόσμο-έστω τον μισό-
στην ειρήνη και την ελευθερία.
Γι αυτό η Αμερική το χέρι έχει απλώσει
βοήθεια στους λαούς να δώσει.
Γι αυτό και ο λαός μας αξιωματικούς του
δε λυπάται να στέλνει παντού δικούς του
που σωστά τους στρατούς των χωρών οδηγούνε
και σε δρόμο σωστό-Δυτικό-τον κρατούνε.
Και επειδή στης γης όλα τα κράτη
η Ρωσία κακό θέλει να κάνει κάτι,
γι αυτό τους καλούς εμείς διαλέγουμε
και μαζί-βοηθοί τους-αρχηγεύουμε.
Βαρύ ειν' αλήθεια πολύ, φορτίο έχω επωμιστεί'
αλλ' ας μη
ούτε στιγμή
απ' αυτό πως ποτέ θα λυγίσω να μη νομιστεί-
όταν κάποιος το δίκιο υπηρετεί
κάθε βάρος μπορεί σταθερά να κρατεί.
ΚΑΡ
Συμφωνώ απολύτως με όσα λέτε.
Την απόφαση στα μάτια μου δέτε
TO λαό μου σωστά να κυβερνήσω
και μακριά από την κόκκινη βία
στη Δυτικήν ελευθερία
αληθινά ευτυχισμένον να οδηγήσω.
Μόνο τη δική σας αν έχω βοήθεια
τίποτ' άλλο εγώ δε θέλω αλήθεια.
ΑΜΕ
Θα την έχετε πάντα και πλήρη.
Δε θ 'αφήσουμε ο εχθρός να σας φθείρει.
ΚΑΡ
Συμφωνούμε σε όλα λοιπόν-
θα παλέψω κατά των κακών.
Όμως όλα πρέπει να τα κανονίσουμε
πριν να πούμε πως τελείως συμφωνήσαμε.
Για όλ' αυτά ποιαν εγώ θα έχω πληρωμή;
ΑΜΕ
Αλλά, φυσικά, την τρανή τιμή
πως στον ίσο δρόμο ένα λαόν οδηγείτε.
Ακόμα όμως πως πρωθυπουργείτε:
σε σας τους έλληνες ιδιαίτερη έχει ικανότητα
όποιον κάνετε αρχηγό
να μη χάνει καιρό
αλλά να κερδοσκοπεί μέσα στην κοινότητα.
Μπορεί ας πούμε σεις με πλοία
να ανακατευθείτε, ή με εργοστάσια,
και με τραπεζίτας να πιάσετε φιλία-
δεν είναι όλα αυτά θαυμάσια;
Και αν δεν έχετε υιόν
ημπορεί να κάμετε ανεψιόν-
έτοιμα χρήματα πρέπει αυτός να έβρει
και τι θα τα κάνει εκείνος ξεύρει-
άμοιρος δεν θα είναι δα
της ικανότητος, καθώς εσείς να κυβερνά.
Σκεφθείτε, αν ανατραφεί με πολιτισμόν-
που σημαίνει με αφθονίαν χρημάτων-
και τον κάνουμε όπως εσάς πρωθυπουργόν,
εν μέσω πεινόντων αυτόν χορτάτον,
τότε μη έχοντας να εξαγάγει άλλο τι
πολιτισμού θα κάμει εξαγωγή
από τον μπόλικον που θα έχει λάβει
και πολιτισμού φωτιές
όμορφες και λαμπερές
σε κράτη απολίτιστα θα ανάβει.
Αποκτήσατε λοιπόν ατράνταχτον περιουσίαν'
μερικών δισεκατομμυρίων του την απουσίαν
την οφείλει εις σας ο κρατικός ο κορβανάς.
Και ο λαός τας τσέπας του ας έχει αδειανάς.
Πληρώνει κανείς
δια να είναι ασφαλής.
Αυτό εμείς δε θα το βρούμε διόλου κακό.
Μόνο προσέξετε μην αμελήσετε το Κυπριακό.
Τέλος πρώτης πράξης
Γιώργης Χολιαστός
Δημοσίευση σχολίου