Μια μέλισσα τον αύγουστο

Την Κυριακή είπαμε με τον Αγλέορα να πάρουμε το αυτοκίνητο να πάμε μια βόλτα. Το αυτοκίνητο μπορεί να το έχω φέρει στην Αθήνα αλλά δεν το έχω κινήσει και πολύ και θυμήθηκα πως είχα να οδηγήσω από το 2006... Είπα λοιπόν, θα οδηγήσω εγώ. Να συνηθίσω κι όλας γιατί δε μπορώ να έχω αυτοκίνητο και να μην έχω. Καλές οι φοβίες αλλά πρέπει να ξεπερνιούνται.

Ξεκινήσαμε, λοιπόν, και τραβήξαμε για κέντρο. Πέσαμε σε κίνηση, αλλά δε μάσησα. Μου έσβησε και μερικές φορές, αλλά πάλι δε μάσησα. Πριν φτάσουμε Ομόνοια, αποφασίσαμε να πάμε στο Village Park στο Ρέντη. Φτάσαμε άνετα. Μπήκαμε στο πάρκινγκ του Village και παρκάραμε εύκολα. Δηλαδή παρκάρισα.

Ψάχνοντας να βρούμε ποια ταινία θα δούμε είπαμε να δούμε το ¨Μια μέλισσα τον Αύγουστο". Οι απόψεις από γνωστούς που την είχαν δει αντικρουόμενες. Έτσι είπαμε ότι δε χάνουμε και τίποτα και όντως η ταινία ήταν πολύ καλή και θα την πρότεινα ανεπιφύλακτα.

Η υπόθεση έχει ως εξής: Ο Χάρης πηγαίνει διακοπές παρέα με τη γυναίκα του, την αδελφή του και την γκόμενά του, η οποία παριστάνει τη μουγκή γερμανίδα. Σε ένα ερημικό νησί μια μέλισσα τσιμπάει το Χάρη, ο οποίος είναι αλλεργικός και παθαίνει αλλεργικό σοκ. Πρήζεται ολόκληρος. Εκεί αποκαλύπτονται όλες οι αλήθειες και τα ψέματα των ηρώων. Ο Χάρης κουβαλάει μέσα του ένα δεύτερο εαυτό. Ένα χοντρό Χάρη, ο οποίος προσωποποιεί όλες τις φοβίες του Χάρη. Αυτόν τον δεύτερο χοντρό εαυτό του ο Χάρης καταφέρνει και τον αφήνει πίσω στο ερημικό νησί μόνο του. Ξεφορτώνεται οριστικά όλες τις φοβίες του και συνεχίζει τη ζωή του απελευθερωμένος.

Μετά το τέλος της ταινίας, παρά την γκρίνια του Αγλέορα, οδήγησα εγώ ξανά στην επιστροφή. Πίσω μου στο Ρέντη άφησα οριστικά τον Σπιτόγατο που φοβάται να οδηγήσει στην Αθήνα...

Σήμερα οδήγησα ξανά. Μόνος μου. Δε μου έσβησε ούτε μια φορά. Δεν τα έχασα καθόλου. Το απόλαυσα...

Δημοψήφισμα Eurovision UPDATE

Τώρα που πλησιάζει η μέρα της κρίσεως και όλο το έθνος αγωνιά περιμένοντας ποιος θα είναι ο τραγουδιστής που θα επιλεγεί για να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, πρέπει να εκφραστεί και η μπλογκόσφαιρα.

Ήρθε η ώρα να πάρουμε όλοι θέση και να εκφράσουμε την προτίμησή μας.
Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Eurovision;

Ο Δάντης με το No Madonna

ο Σαρμπέλ με το Yassou Maria ή

η Τάμτα με το With Love ;

Βιαστείτε να απαντήσετε πριν τις 28 Φεβρουαρίου, που είναι η βραδιά της επιλογής!
Η Μπλογκόσφαιρα πρέπει να έχει κάνει ήδη την επιλογή της...

:Ρ

UPDATE

Μια απορία έχω βρε κορίτσια. Χθες βράδυ όλες στο τηλέφωνο ήσασταν; Τα καταφέρατε και τον στείλατε πάντως. Άντε να δούμε τι θα πιάσει...

Το δικό μας δημοψήφισμα ανακήρυξε νικητή τον κανένα! Δεύτερος ήρθε ο Σαρμπέλ. Άρα προβλέψαμε σωστά το αποτέλεσμα. Και μια πρόβλεψη ακόμα: Για να μην έχετε ενθουσιαστεί με τα τραγούδια, φίλοι συνιστολόγοι, μάλλον δε το βλέπω να πηγαίνει και πολύ καλά το τραγουδάκι...

Σαρωτική νίκη!

Νίκη χωρίς προηγούμενο σημείωσε το βράδυ της Κυριακής ο Σπιτόγατος στο Διαγωνισμό του Νικόλα για σκίτσα.
Μετά από μια δύσκολη εκλογική αναμέτρηση, το σκίτσο του Σπιτόγατου επικράτησε έναντι των σκίτσων της Γωγώς και του Φοίβου που κατέλαβαν την δεύτερη και την τρίτη θέση αντίστοιχα.

"Θα ήθελα μέσα από την καρδιά μου να ευχαριστήσω όλους όσους αυθορμήτως αναγνώρισαν το πηγαίο ταλέντο μου και υποστήριξαν το έργο μου. Να είναι όλοι καλά. Τους αγαπώ πολύ." Δήλωσε μεταξύ άλλων μετά την επίσημη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ο μεγάλος νικητής.

Στις αιχμές για αθέμιτο ανταγωνισμο, εκβιασμούς και συνεργασία με τη μαφία για την επίτευξη του αποτελέσματος, ο Σπιτόγατος απάντησε ότι τίποτα το επιλήψιμο δε μπορεί να του καταλογιστεί καθώς κανένας κανόνας δεν υπήρχε πέραν της υποχρέωσης τήρησης των στενών χρονικών ορίων.

Εν αναμονή του επόμενου διαγωνισμού του Νικόλα.

:)

Καλώς τον

Ας καλωσορίσουμε όλοι ένα νέο μέλος στην παρέα μας...

Κες, Δίδες και Κοι, σας παρουσιάζω τον

Μonte Christo!!!

:)

Η πρώτη άδεια

Χθες το πρωί ορκίστηκε ο Αγλέορας και πήρε την πρώτη του άδεια. Και, βέβαια, πού θα πήγαινε; Στη μάνα του; Είναι μακρυά και έχει μόλις τρεις μέρες άδεια. Στην γκόμενα; Μένει σε ένα μικρό σπίτι με την αδερφή της και από χθες τις επισκέπτονται και οι γονείς τους. Στην ξαδέρφη του; Ε, είπαμε να μην κόψει και τις φλέβες του...

Ναι. Όπως καταλάβατε έχω γίνει η μάνα του λόχου. Ήρθε ξανά μαζί με τα άπλυτά του! Ευτυχώς υπάρχει πλυντήριο. Έχει όμως και τα καλά της η υπόθεση. Μου δόθηκε η ευκαιρία να συνειδητοποιήσω το πόσο εμπειρίες, όπως ο στρατός, μπορούν να σε κάνουν να εκτιμήσεις περισσότερο μικρές χαρές της ζωής. Αυτό που ευχαριστήθηκε περισσότερο ήταν η αφόδευση (ε, να μην πω και χέσιμο...) και ένα ζεστό μπάνιο. Ξέρετε στο στρατό έχουν μόνο τούρκικες τουαλέτες και δεν το ευχαριστιέσαι. Επίσης, το ζεστό νερό είναι δυσεύρετο. Σκεφτείτε να κάνετε μπάνιο με κρύο νερό μέσα στο Φεβρουάριο... Από χθες, λοιπόν, έχει να το λέει. Όποιος τον παίρνει τηλέφωνο η ίδια ατάκα: "Άσε, έριξα κι ένα χέσιμο...και επιτέλους έκανα μπάνιο με ζεστό νερό!"

Είχε και άλλο ένα καλό η ιστορία. Τον έβαλα να με ψηφίσει στο διαγωνισμό του Νικόλα. (ναι θα κερδίσω. Δικό μου είναι το βραβείο...)

Τώρα κάθεται και περιμένει να ξυπνήσει η γκόμενα να τον πάρει τηλέφωνο να πάνε για καφέ. Αλλά αυτή είναι υπναρού και δε σηκώνεται ποτέ πριν το μεσημέρι, για να μην πω απόγευμα, τις μέρες που δε δουλεύει. Και σιγά μη σηκωθεί νωρίς επειδή ήρθε ο Αγλέορας... Όπως καταλαβαίνετε, σε αναμμένα κάρβουνα κάθεται ο Αγλέορας, μιας και δεν είναι μικρό πράγμα να έχεις να δεις το πρόσωπο για καμιά δεκαριά μέρες...

Αυτά για την ώρα. Αρκετά είπα και θα φάω ξύλο... Αυτός μου έφερε τα άπλυτά του κι εγώ του τα έβγαλα στη φόρα...

:Ρ

Διαγωνισμός του Νικόλα UPDATE

Ξεκίνησε νέο διαγωνισμό ο Νικόλας. Αυτή τη φορά με σκίτσα. Τον "γράψαμε" όμως λίγο και γράφαμε όλοι από πέντε μαλακίες και αισθάνομαι και λίγο τύψεις. Αλλά τώρα επανορθώνω. Και επειδή σε ένα διαγωνισμό κερδίζει πάντα αυτός που έχει τις καλύτερες δημόσιες σχέσεις και την καλύτερη διαφήμιση, δημοσιεύω και εδώ το δικό μου σκίτσο.

Το βραβείο το έχω στο τσεπάκι.... :ΡΡΡ
























Υ.Γ.: Περάσατε καλά χθες; Τον πετάξατε τον αετό; Τον φάγατε όλο το χαλβά;

Καλή Σαρακοστή σε όλους!
:)

UPDATE:
ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!
Προς όλους τους φίλους αυτού του ιστολογίου.
Ο Νικόλας ξεκίνησε την ψηφοφορία. Θα ολοκληρωθεί την Κυριακή.
Όσοι πιστοί σπεύσατε να ψηφίσετε το, αντικειμενικά, καλύτερο σκίτσο του διαγωνισμού το οποίο δεν είναι άλλο από του φίλου σας Σπιτόγατου.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη συμμετοχή σας.
:ΡΡΡ

5 μυστικά του Σπιτόγατου

Το παιχνίδι δεν ξέρω ποιος το ξεκίνησε, αλλά φαίνεται ως τώρα να έχει μεγάλη επιτυχία. Εμένα με κάλεσε η Citronella να συμμετάσχω. Ας αποκαλύψω λοιπόν κι εγώ πέντε από τα μυστικά μου.

1. Στο νηπιαγωγείο τα έκανα πάνω μου και μετά έβαλα τα κλάμματα. Ήρθε η γιαγιά μου, με άλλαξε και με πήρε σπίτι.

2. Μου αρέσει πολύ να τρώω σοκολάτα μαζί με πατατάκια. Τρελαίνομαι!

3. Η πρώτη μου αγαπημένη τραγουδίστρια ήταν η Γλυκερία. Ήμουν δύο ή τριών ετών. Το τραγούδι δεν το θυμάμαι...

4. Έχω παίξει στην Επίδαυρο.

5. Είμαι φωνάρα. Μια μέρα θα γίνω μεγάλος τραγουδιστής αλλά θα συνεχίσω να είμαι και μπλόγκερ...

Και παραδίδω τη σκυτάλη στους:

Crazy Cow

Κωλόγρια

Patsiouri

Nocturnal Encounters (Σε όλους μαζί. Ας γράψουν από ένα ποστ ο καθένας αν θέλουν)

και στον

Αφρικανό παρ' ότι είναι πολύ καλός για να είναι αληθινός.

Εννοείται πως αν κάποιος δεν επιθυμεί να μπει στο παιχνιδάκι μπορεί να ζητήσει να αντικατασταθεί.

Καλή μας συνέχεια.

:)

Η Ψιλικατζού και η αλλεργία μου

Πριν από καμιά δεκαριά μέρες διάβασα αυτό το χαριτωμένο ποστ στο βλόγι της συμπαθέστατης Ψιλικατζούς. Το ποστ αναφερόταν στα ακάρια που ζουν και αναπτύσσονται μέσα στις σκόνες και σου τρώνε τις σάρκες ή κάτι τέτοιο. Από την ώρα που το διάβασα κάθε φορά που σκεφτόμουν αυτά τα ακάρια με έπιανε φαγούρα.

Δευτέρα απόγευμα μαζί με την φαγούρα εμφανίστηκαν σε διάφορα σημεία του σώματός μου και πολλές κοκκινήλες. Πρώτα γύρω από το λαιμό, μετά στα χέρια, στο σώμα, στα πόδια, γύρω από όλες τις κλειδώσεις, στο κούτελο, στο πρόσωπο, σχεδόν παντού. Έτρεξα γρήγορα σε ένα φαρμακείο και πήρα μια ειδική αλοιφή και αντισταμινικά χάπια. Αμέσως έκαναν δράση και εξάλειψαν τα συμπτώματα. Τα χάπια τα συνέχισα για μια εβδομάδα και έβαλα και τη μάνα μου να μου κλείσει ραντεβού με τον αλλεργιολόγο της.

Σήμερα πήγα και έκανα τις εξετάσεις. Ξέρετε αυτό το τεστ με τα σταγονίδια που σου βάζουν στα χέρια και σου τα τρυπάνε λίγο για να δουν αν θα αντιδράσει το δέρμα και να εξακριβωθεί αν έχεις και σε τι πράγμα αλλεργία. Το πιο βασανιστικό είναι που πρέπει να κρατήσεις ακίνητα τα χέρια σου για κανένα εικοσάλεπτο ακουμπισμένα πάνω στο τραπέζι από τον αγκώνα μέχρι τον καρπό και το εσωτερικό μέρος να είναι προς τα πάνω ώστε να εφαρμοστούν όλες οι ουσίες. Διαπίστωση της γιατρού που μου έβαλε τις σταγονίτσες είναι ότι οι άντρες δε μπορούμε να τα κρατήσουμε τα χέρια μας σε αυτή τη θέση με την ίδια ευκολία που το κάνουν οι γυναίκες. Να και η άχρηστη πληροφορία της εβδομάδας σκέφτηκα.

Εν πάσει περιπτώσει και για να μη σας ταλαιπωρώ, αφού περίμενα έτσι κανένα πεντάλεπτο μέχρι να μου απλώσει όλα τα σταγονίδια πάνω στα χέρια και κανένα τέταρτο μετά για να τα αφήσουμε να αντιδράσουν, διαπιστώσαμε ότι μόνο δύο ουσίες αντέδρασαν και έδειξαν ότι έχω αλλεργία. Τα ακάρια και η λεύκη. Πολύ λίγο όμως. Ελάχιστο. Άνευ σημασίας δηλαδή. Χρειάζονται όμως προσοχή. Και ειδικά το πρώτο. Τα ακάρια. Που δεν είναι τίποτα άλλο από τη σκόνη του σπιτιού. Για την αντιμετώπιση καλό είναι να ανατρέξετε στο αντίστοιχο ποστ στο μπλογκ της Ψιλικατζούς.
Εγώ πάλι τρέχω να ξεσκονίσω...

Υ.Γ.: Σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα να χρεωθεί η Ψιλικατζού την εκδήλωση της αλλεργίας μου. Πιστεύω ότι το συμβάν είναι εντελώς τυχαίο...(Ας κρατήσουμε όμως και μια πισινή ;)...)

Valentine's Day

Μην ακούσω καμιά μαλακία σε αυτό το βλόγι για έρωτες και ερωτευμένους και την ημέρα των ερωτευμένων και όλα αυτά τα ψυχαναγκαστικά που πρέπει να κάνουμε σήμερα....

Ο καθένας μπορεί να γιορτάσει με το ταίρι του τον έρωτά του όποτε και όπως θέλει και όχι όταν το επιβάλλει μια ανόητη γιορτή που έχουν εφεύρει οι ανθοπώλες, οι κοσμηματοπώλες και οι ζαχαροπλάστες. Ούτε καρδούλες, ούτε κουκλάκια, ούτε λουλούδια, ούτε ηλίθια δωράκια...

Το γεγονός ότι ο σπιτόγατος δεν είναι ερωτευμένος αυτό τον καιρό δεν έχει καμία σχέση. Ευτυχώς δε θα μου ζαλίσει καμιά βαρεμένη τα αρχίδια για τις μαλακίες που "πρέπει" να κάνουμε σήμερα...

Μία και σήμερα...

και μπαίνει στο κέντρο. Την Πέμπτη παρουσιάζεται. Εμένα τα νεύρα μου τσατάλια! Έχει αγοράσει και ένα αρμόνιο και το έχει εγκαταστήσει σπίτι μου και παίζει συνέχεια την "Ρίτα" και το "όταν βραδυάζει στο Αιγαίο είναι όμορφα σου λέω".

Α, ρε π...ΜΠΙΠ...η Αγλέορα, δε θα φύγεις; Πάρτυ αποχαιρετιστήριο θα σου κάνω την Πέμπτη το βράδυ!

Αφήστε και το άλλο. Με έχει πεθάνει στις βόλτες. Με τρέχει ασκόπως από δω και από κει. Τουλάχιστον χθες πλήρωσε Friday's στο Κεφαλάρι. Βέβαια ήταν και το πρόσωπο μαζί... Ελπίζω αύριο να θυμηθούν να γιορτάσουν μαζί μόνοι τους το Βαλεντίνο και να με αφήσουν μόνο μου να ηρεμήσω λίγο...

Σήμερα ξύπνησα και είχε φτιάξει και καφέ. Για να με καλοπιάσει. Τώρα τον παρακαλώ εδώ και ώρα να σηκωθεί να κατέβουμε κέντρο που έχω κι εγώ κάτι δουλειές και δεν ξεκολλάει με τίποτα από το γ...ΜΠΙΠ...νο το μαραφέτι του. Μου έχει ζαλίσει τον έρωτα σας λέω.

Ενώ γράφω αυτές τις γραμμές θυμήθηκε ότι έχει να κάνει κάτι ψώνια ακόμα. Επιτέλους! Σας αφήνω μήπως και το μετανιώσει...

Ανακοίνωση

Φίλοι μου αγαπημένοι και φίλες μου αγαπημένες,

Από αύριο το πρωί και για λίγες μέρες η επικοινωνία μας δε θα είναι τόσο συχνή. Ο φίλος μου ο Αγλέορας, ο οποίος σαν μπλόγκερ δεν περπάτησε και πολύ, την επόμενη εβδομάδα παρουσιάζεται στην Κόρινθο. Και παρότι εγώ δεν έχω κάνει φαντάρος, μπορώ να πω ότι καταλαβαίνω τον πόνο του. Έτσι, τις λίγες μέρες ελευθερίας που του μένουν θα τις περάσει με τσάρκες στην Αθήνα κι εγώ θα του κάνω τον ξενοδόχο. Θα τον συνοδεύω κι όλας για να τον προσέχω. Οπότε θα πάψω για λίγο να είμαι σπιτόγατος και επειδή δε ξέρω ακόμα να μπλογκάρω με το κινητό, θα σας γράφω στη χάση και στη φέξη και όποτε και αν προλαβαίνω...

Αυτά. Τα φιλιά μου και τις καλύτερες ευχές μου για το αποκριάτικο τριήμερο που έρχεται, αρχής γενομένης από την Τσικνοπέμπτην.
Να βγείτε και να το κάψετε!

:)

Τσαγκαροδευτέρα και βλογοσκέψεις

Δεν έχω τι να γράψω σήμερα. Δεν έχω θέμα. Ούτε διάθεση έχω. Με χαλάει ο καιρός. Με χαλάει ο κόσμος. Με χαλάνε οι υποχρεώσεις μου στο πανεπιστήμιο. Έχω να παραδώσω εργασίες και βαριέμαι αφόρητα…

Ευτυχώς που υπάρχετε κι εσείς και ξεχνιέμαι. Όχι όλοι, αλλά έτσι είναι ο κόσμος. Και τι είμαστε εμείς εδώ μέσα άλλωστε; Μια μικρογραφία της κοινωνίας δεν είμαστε; Με κάθε καρυδιάς καρύδι. Ένα μεγάλο χωριό. Αν ενοχλούμαστε από την παρουσία ορισμένων, απλά μπορούμε να αδιαφορήσουμε. Να ασχολούμαστε μόνο με όσους θεωρούμε ενδιαφέροντες.

Εγώ αυτό κάνω. Και δε μπλέκομαι και ποτέ σε καυγάδες. Ούτε στον έξω κόσμο ούτε εδώ μέσα στο μπλογκοχωριό. Και πιστεύω πως τον χαρακτήρα μας τον βγάζουμε όσο κι αν κρυβόμαστε. Αν είμαστε ευγενικοί και ευχάριστοι στον έξω κόσμο, έτσι θα είμαστε και εδώ μέσα. Αν είμαστε αγενείς και εριστικοί, με τον ίδιο τρόπο θα συμπεριφερθούμε και στους υπόλοιπους ιστολόγους. Όσο κι αν κρυβόμαστε, όποιο προσωπείο κι αν φορέσουμε, αργά ή γρήγορα αποκαλύπτεται ο πραγματικός μας εαυτός. Και τότε μετράμε και πραγματικές συμπάθειες και αντιπάθειες. Αν κάποιος είναι αντιπαθητικός στην πραγματική του ζωή και δεν τον πλησιάζει κουνούπι δεν αντιλαμβάνομαι με ποιο τρόπο θα καταφέρει να γίνει αγαπητός εδώ μέσα. Κι αν τα καταφέρει εδώ, έξω γιατί του αρέσει να είναι ο μονόχνοτος;

Αυτά είναι θέματα και της ψυχολογίας, την οποία εγώ δεν κατέχω και πολύ καλά. Αν και, όπως λέει ένας θείος μου, η ψυχολογία ως επιστήμη είναι μια μαλακία και στα αντίστοιχα πανεπιστημιακά τμήματα δεν έχουν και πολλά να διδάξουν, αλλά τα προγράμματα είναι γεμάτα με μαθήματα γενικής παιδείας και ότι ο καθένας που έχει εμπειρίες στις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές μπορεί να είναι ψυχολόγος. Δεν το ξέρω και βαριέμαι να το ψάξω. Θα δεχτώ ότι η ψυχολογία είναι μια πραγματική επιστήμη. Οπότε περιορίζομαι στις διαπιστώσεις μου. Αυτά. Βαρέθηκα. Αποσύρομαι. Για ξεκούραση μόνο.

Είχα δεν είχα κάτι βρήκα και έγραψα. Τελικά τρώγοντας έρχεται η όρεξη…

Ευχαριστώ που υπάρχετε :)

Σήμερα

...βαριέμαι. Περισσότερο από κάθε άλλη μέρα. Έχει και χάλια καιρό...
Λέω να πάω στη θεία το μεσημέρι για φαΐ. Κυριακή είναι. Όλο και κάτι καλό θα έχει φτιάξει...
Ελπίζω να είστε καλά όλοι και να περνάτε καλύτερα από μένα...

Καλημέρα :)

Σπαγγέτι με σολομό

Το είχα μέρες στο μυαλό αλλά ο Νικόλας με έκανε να επισπεύσω την απόφαση. Σήμερα θα σας αποκαλύψω ένα από τα πολλά ταλέντα μου. Όπως έχετε ήδη καταλάβει, ναι ο Σπιτόγατος μαγειρεύει. Και μαγειρεύει καλά. Δηλαδή όχι απλώς καλά. Θα μπορούσε να είναι σεφ!
Αλλά ας μην περιαυτολογώ.

Από σήμερα, λοιπόν, θα σας αποκαλύπτω μερικές από τις σπεσιαλιτέ μου. Σήμερα θα μαγειρέψουμε σπαγγέτι με σολομό. Δηλαδή για την ακρίβεια το έχω ήδη μαγειρέψει αλλά είναι μια καλή πρόταση για όλους σας για το αποψινό δείπνο ή για αύριο το μεσημέρι.

Θα χρειαστείτε:

Ένα (1) πακέτο συσκευασμένο καπνιστό σολομό.
4-5 σκελίδες σκόρδο
250 γρ. κρέμμα γάλακτος
λίγο άνηθο ψιλοκομμένο
μισό (1/2) ποτήρι του νερού λευκό κρασί ή βότκα ή τσίπουρο ή ό,τι θέτε
αλάτι, πιπέρι
ένα (1) πακέτο μακαρόνια για σπαγγέτι













Μπράβο κουράγιο!
Να το έχω μπροστά μου και να κάνω υπομονή μέχρι να το βγάλω φωτογραφία...

Εκτέλεση:

Ψιλοκόβουμε το σκόρδο και τεμαχίζουμε το σολομό σε μπουκιές. Τα τσιγαρίζουμε μαζί με λίγο ελαιόλαδο σε ένα τηγάνι γουόκ ή, αν δεν έχουμε, σε ένα βαθύ τηγάνι ή σε μια κατσαρόλα ή όπου μας κάνει κέφι. Εγώ το φτιάχνω σε γουόκ. Αφού πάρουν χρώμα (ξέρετε εσείς...) τα σβήνουμε με το κρασί ή το ποτό που έχουμε επιλέξει. Εγώ τα σβήνω με κρασί. Τα αφήνουμε να πάρουν μία βράση. Αμέσως μετά ρίχνουμε την κρέμα γάλακτος και αλατοπιπερώνουμε. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε τη σάλτσα να δέσει (ξέρετε εσείς...). Αφού δέσει η σάλτσα, ρίχνουμε τον ψιλοκομμένο άνηθο και ανακατέβουμε. Το αφήνουμε να πάρει μια δυο βράσεις και το κατεβάζουμε από τη φωτιά. Εν τω μεταξύ έχουμε βράσει τα μακαρόνια. Ξέρετε αλντέντε. Δεν τα τσιγαρίζουμε με λάδι ή βούτυρο όπως κάνει η μαμά μας. Εμείς τα περιχύνουμε με τη σάλτσα μας και τα ανακατέβουμε καλά. Σερβίρουμε και τα πασπαλίζουμε με μπόλικη τριμμένη παρμεζάνα. Αν δε θέλετε παρμεζάνα βάλτε ό,τι τυρί θέλετε. Μη βάζετε και καθόλου αν δε θέλετε. Εγώ βάζω παρμεζάνα.

Καλή σας όρεξη.

:)

Υ.Γ.: Και ένα μυστικό. Αν χρησιμοποιείτε παρμεζάνα να την αφήνετε για λίγο έξω από το ψυγείο πριν την τρίψετε για να μαλακώσει και να τρίβεται ευκολότερα.
Καλή επιτυχία.

Απόκριες, Μάσκες, Στολές...

Μάλλον πολλοί είναι αυτοί που θα πάνε σε μασκέ πάρτυ τις επόμενες μέρες. Και πολλοί είναι αυτοί που ψάχνουν τι θα φορέσουν...

Αυτό είναι το πρώτο μου συμπέρασμα από τις συχνές τις τελευταίες μέρες επισκέψεις χρηστών του διαδικτύου στο βλόγι μου. Ο κ. Γούγλης μου στέλνει κόσμο με λέξεις στην αναζήτηση αυτές του τίτλου...

Συμπέρασμα δεύτερο: Άνοιξε το Τριώδιο!!!

Εσείς τι θα ντυνόσασταν αν ήσασταν καλεσμένοι σε μασκέ πάρτυ;

Έκανα κι εγώ το τεστ...

και βέβαια δε θα μπορούσε να βγει κάτι διαφορετικό από αυτό:

You Belong in Summer

Energetic, creative, and very curious about the world... You're not going to let anything hold you back, especially a cold day. Whether you're chilling out at the beach or partying all night, you live for the warm weather.

What Season Are You?

Καλό μήνα!

Μπαίνει και ο Φεβρουάριος. Ο τελευταίος του χειμώνα; Δε θα ασχοληθώ με τις κλιματολογικές αλλαγές. Ούτε θα σβήσω τα φώτα του σπιτιού μου από τις 20:55 έως τις 21:00. Δεν είναι δική μου ευθύνη η καταστροφή του περιβάλλοντος. Ούτε πιστεύω ότι οι πολίτες πρέπει να υποδείξουν στις κυβερνήσεις τους ότι πρέπει να πάρουν μέτρα για την προστασία του. Είναι γνωστό σε όλους. Έχουν υπογράψει και τόσα πρωτόκολλα γαμώτι μου και δεν έχουν τηρήσει κανένα. Να δω τι θα μείνει για να κυβερνούν σε λίγα χρόνια...

Ήθελα δεν ήθελα, την είπα τη γνώμη μου...















Άσχετο. Υπάρχει κανείς που μπορεί να μου χαρίσει μια μονοκατοικία στην περιοχή που εικονίζεται; Έστω ένα διαμμέρισμα. Μια γκαρσονιέρα βρε αδερφέ...