Επειδή στη ζωή δεν πρέπει να υπάρχουν παρεξηγήσεις, δημοσιεύω σήμερα δύο εξώφυλλα από άλμπουμ που ακούω συνέχεια τις τελευταίες ημέρες.Φυσικά και δεν ακούω Χριστίνα Γαλάνη και δυστυχώς δεν γνωρίζω ούτε ένα στίχο από τα τραγούδια του κ. Ρωμανού. Μόνο τους τίτλους γνωρίζω. Το περιεχόμενο μπορεί ο καθένας να το φανταστεί. Το ίδιο κάνω κι εγώ. Αλλά πραγματικά δε θέλω να ακούσω ούτε ένα, γιατί θα χαθεί η μαγεία...
Βέβαια, ούτε μόνο κλασική και άριες ακούω. Δεν είμαι κανένας μούχλας, απροσάρμοστος και δήθεν κουλτουριάρης. Τις υπόλοιπες, όμως, μουσικές μου επιλογές θα τις πληροφορηθείτε εν καιρώ. Και να είστε σίγουροι ότι θα εκπλαγείτε. Και για την ποικιλία και για την ποιότητα των ακουσμάτων...
7 σχόλια:
Η αλήθεια είναι ότι όλο το απόγευμα άκουγα Βέρτη και Πλούταρχο, αλλά να μη το κάνουμε θέμα...
:Ρ
Ηδη άρχισα να εκπλήσσομαι από την ποικιλία... Οσο για την ποιότητα... χμ...
Και πού είστε ακόμα...
(η ποικιλία αφορά και στην ποιότητα)
να κανω μια ηλιθια ερωτηση ; ; ; Ρε παιδια μονο εγω καταλαβα οτι ο Αλ-Ζαρκάουι ειναι (ηταν) στην πραγματικοτητα ο Παβαροτι ;;; Μα ειδατε ομοιοτητα ρε παιδι μου!!!
α... και καλως σε βρηκα σπιτογατε και την παρεα σου!
Αλήθεια δεν το είχα προσέξει. Τώρα που το λες, ναι, μοιάζει λίγο...
Καλώς σε βρήκα κι εγώ φίλε!
:)
Βρε παιδί μου, μια πλάκα είπαμε και την πήρες τοις μετρητοίς.
Σου βρίσκεται τίποτα από Κινούση;
;)
Κινούση δεν έχω δυστυχώς...
Καμιά άλλη παραγγελιά;
Δημοσίευση σχολίου