Κυριακή, Μαΐου 13, 2007

Student reloaded!

Οι τελευταίες μέρες ήταν σαν επιστροφή στο παρελθόν. Τελικά δεν ψήφισα μόνο στις φοιτητικές εκλογές, αλλά μπήκα και σε ψηφοδέλτιο. Ανακατεύτηκα για τα καλά και για πρώτη φορά από την ημέρα που γράφτηκα στο νέο μου τμήμα ένιωσα ξανά φοιτητής! Μπήκα στο κλίμα των φοιτητικών εκλογών και έτρεχα με τα παιδιά από την παράταξη από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ελάχιστα κοιμήθηκα βέβαια αυτές τις μέρες και ακόμα έχω την αίσθηση ότι δεν έχω αναπληρώσει το χαμένο ύπνο.
Θα μου πει, βέβαια, κανείς, βρε μαντράχαλε δεν ντρέπεσαι να ασχολείσαι με χαζομάρες την ώρα που έχεις να κάνεις τόσα πράγματα; Όχι, δεν ντρέπομαι καθόλου! Το μικρόβιο της πολιτικής και της ενασχόλησης με τα κοινά δεν σε εγκαταλείπει ποτέ. Είναι σαν μια ανίατη ασθένεια που σε τρώει συνέχεια και δε σε αφήνει ήσυχο. Για να χαιρετήσω τα παιδιά και να πάρω το πρόγραμμα της εξεταστικής στάθηκα μπροστά από το τραπεζάκι της παράταξης και σε μισή ώρα βρέθηκα στο ψηφοδέλτιο! Δεν ήθελε και πολύ. Τώρα που το σκέφτομαι, όλες μου οι κινήσεις έγιναν ασυναίσθητα, χωρίς κανένα προγραμματισμό και κανένα σχέδιο. Απλά δεν μπόρεσα να αντισταθώ…

Το καλύτερο είναι που γνώρισα πολλά νέα πρόσωπα, με ιδέες και όρεξη για αυτό που κάνουν. Μια καλή ομάδα χωρίς προσωπικές εμπάθειες, που δουλεύει συλλογικά για ένα κοινό σκοπό. Αυτό είναι που χάρηκα περισσότερο και γι’ αυτό το λόγο θα συνεχίσω να συμμετέχω ενεργά στην παράταξη. Ελπίζω να μη με διαψεύσουν και να μην ήταν αυτή μια καλή εικόνα της προεκλογικής περιόδου. Αυτό θα φανεί τις επόμενες μέρες και αναλόγως θα πράξω…

Τελικά ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ στη ζωή (πωωω μεγάλες κουβέντες!!!). Είχα πει ότι δεν πρόκειται να ασχοληθώ ξανά με φοιτητικές παρατάξεις και συνδικαλιστικά των πανεπιστημίων, αλλά τι να κάνω που δε με αφήνει το μικρόβιο; Αύριο λέω να πάω και στη συνέλευση των μεταπτυχιακών του άλλου μου πανεπιστημίου (ναι έχω δύο…Τα έχουμε ξαναπεί αυτά!). Το πόσο δυναμική θα είναι η εκεί ενασχόληση θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο σοβαροί είναι οι υπόλοιποι… Εγώ ξέρω τι λέω τώρα, εσείς δε χρειάζεται να καταλάβετε, ίσως ασχοληθούμε αργότερα με τους μεταπτυχιακούς συνδικαλιστές φοιτητές…

Το θέμα είναι ότι είμαι χαρούμενος που ξαναμπήκα σε παράταξη και αισθάνομαι ξανά φοιτητής. Έτσι έχω και μια ελπίδα να τελειώσω το νέο μου τμήμα. Έχω ένα παραπάνω λόγο, πλέον, να πηγαίνω στη σχολή!

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

eeiiiii...ti paei na pei eniwsa foithths pou mphka sth parataksh???etsi ginese foithths???

MTdoggie είπε...

"Μια καλή ομάδα χωρίς προσωπικές εμπάθειες, που δουλεύει συλλογικά για ένα κοινό σκοπό." δε θελω να το παρεις το σχολιο μου ως κακοπροαιρετο γιατι υποστηριζουμε αλλες παραταξεις, αλλα απο ποτε ακριβως δεν υπαρχουν στην παραταξη σου εμπαθειες και κοντρες οεο? φαινεται οτι εισαι φρεσκος στο οικονομικο!!δεν πειραζει θα μαθεις και εσυ με τον καιρο!

snikolas είπε...

Κομματόσκυλο! :pppp

Σπιτόγατος είπε...

blue, όχι που μπήκα στην παράταξη, αλλά που πήρα άρωμα φοιτητικών εκλογών...τι να κάνουμε είμαι λίγο κομματόσκυλο!

mtdoggie, δεν έχω διαπιστώσει ακόμα προσωπικές κόντρες, άλλωστε άφησα ένα ενδεχόμενο...πάντα προεκλογικά αυτά μπαίνουν στην άκρη...αναμένομεν! ;)

νικόλα, είμαι! :)))

Ανώνυμος είπε...

ομολογώ ότι η δική μου εμπειρία από τα πολιτικά στο πανεπιστήμιο (ως θεατή, δεν συμμετείχα σε παράταξη) με άφησε απογοητευμένη και πολύ επιφυλακτική, αλλά χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που το βλέπουν θετικά και ιδεολογικά το ζήτημα.. να πάνε όλα καλά σου εύχομαι και πάντα με κέφι.
:)

exitmusician είπε...

Εγώ απλά δεν έχω καταλάβει ποιος ο λόγος ύπαρξης των παρατάξεων στα πανεπιστήμια. Η πλάκα είναι ότι κανένα μέλος φοιτητικής παράταξης δεν έχει καταφέρει να μου δώσει μια πειστική απάντηση.

Σπιτόγατος είπε...

deadend mind, εσένα πολύ σωστά σου άφησε αυτή την αίσθηση το θέμα, είσαι φυσιολογικός άνθρωπος! Εγώ πάλι είμαι κομματόσκυλο! ;)

monte cristo, είμαι κι εγώ γλειώδης! Αλλά πολύ λέμε...

exitmusician, ίσως να έχεις δίκιο. Το ίδιο ερώτημα θα κολλούσε και για το εργατικό κίνημα. Τι τις χρειαζόμαστε τις παρατάξεις, αφού ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα και λίγο ως πολύ όλοι τις ίδιες διεκδικήσεις έχουμε...
Είναι όμως έτσι; Ή μήπως ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει διαφορετικά τα πράγματα, επειδή έχει διαφορετική ιδεολογία και θέτει άλλες προτεραιότητες; Οι παρατάξεις στα πανεπιστήμια, όπως και στα σωματεία εργαζομένων, υπάρχουν γιατί υπάρχουν πολλά και διαφορετικά ρεύματα. Συμμετέχοντας κάποιος σε μια παράταξη που η ιδεολογία της και το πρόγραμμά της τον εκφράζει περισσότερο, μπορεί να πετύχει περισσότερα πράγματα, σύμφωνα πάντα με τα δικά του "πιστεύω". Δε θα διαφωνήσω ότι οι παρατάξεις πολλές φορές έχουν έντονο κομματικό χαρακτήρα και μέσα από αυτές περνάει η κομματική γραμμή στο συνδικαλισμό.
Εμένα όμως κανείς δε μου έχει εξηγήσει γιατί θα έπρεπε το φοιτητικό κίνημα να είναι αποϊδεολογικοποιημένο. Είναι το πανεπιστήμιο ένα αποστειρομένο περιβάλλον μακρυά από την κοινωνία ή μέσα σε αυτό πρέπει να αντικατοπτρίζονται όλα τα ιδεολογικά ρεύματα και οι στάσεις ζωής; Δεν είμαστε όλοι το ίδιο, άρα δε μπορούμε να συζητάμε ξεκινώντας από την ίδια αφαιτηρία. Οι παρατάξεις δεν επιβλήθηκαν από κανέναν στα πανεπιστήμια, προέκυψαν από την ανάγκη έκφρασης διαφορετικών πραγμάτων. Ξέρω ότι ούτε κι εγώ πρέπει να σε έπεισα, αλλά προσωπικά προτιμώ ένα πανεπιστήμιο με παρατάξεις, οι οποίες ξέρεις τι εκφράζουν και που στοχεύουν, παρά ένα πανεπιστήμιο που έχει εξοβελίσει τις ιδεολογίες και μοιάζει με σύλλογο κυριών και δεσποινίδων.

CrazyCow είπε...

Να πας σε κανένα γιατρό να σε κοιτάξει γιατι αυτά τα μικρόβια είναι άτιμα! προσεξέ το που σου λέωωωωωω.... :P

Σπιτόγατος είπε...

crazycow, δυστυχώς η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμος! Οι γιατροί δε μου έχουν αφήσει καμία ελπίδα...
;))

tzonakos είπε...

Καλά, δεν σε έκοψα για μελλοντικό πολιτικό μιλάμε, αλλα θα μ τα πείς απο κοντά πώς σε μπλέξαν έτσι :Ρ

Σπιτόγατος είπε...

tzonako, το κρύβω καλά φαίνεται...χε...αλλά ναι, το έχω το μικρόβιο! Είχα πάρει αντιβίωση για το πάρτι!
χεχε

Ανώνυμος είπε...

Ταυτίζεις την πολιτική με το κομματικό αλισβερίσι. Πολιτική μπορεί να γίνει και χωρίς κόμματα, χωρίς τα πάρε-δώσε που όλοι οι φοιτητές (πρώην και νυν) ξέρουμε ότι γίνονται και που κανένας δεν έχει βγει να παραδεχτεί. Έχω γνώση γιατί σε όλη τη διάρκεια της φοιτητικής μου ζωής με έπρηζαν να κατεβώ υποψήφιος τάζοντάς μου λαγούς με πετραχήλια - από βαθμούς σε μαθήματα μέχρι θέση πάρκινγκ! Ε, με συγχωρείς αυτό δεν είναι πολιτική. Στυγνός μεταπρατισμός είναι, και μάλιστα του χειρίστου είδους.

Γενικώς, όσο λιγότερο ποδηγετούνται οι φοιτητές τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος αφύπνισής τους. Και οι κομματικές παρατάξεις στα πανεπιστήμια είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος ποδηγέτησης, είτε δια της συμμετοχής στο αλισβερίσι είτε δια της αποχής λόγω της αποστροφής.

Sorry αν ακούγομαι σκληρός Σπιτόγατε, αλλά εννοείται ότι δεν έχω τίποτα μαζί σου ή με την επιλογή σου να ασχοληθείς με τα κομματικά. Ένα γενικότερο σχόλιο κάνω, δραττόμενος την ευκαιρία. Θα προσπαθήσω να γράψω κάτι στο μπλόγκι μου.

Σπιτόγατος είπε...

exitmusician, δε θα διαφωνήσω σε τίποτα από όσα λες. Συμβαίνουν πολύ περισσότερα και χειρότερα στο χώρο των πανεπιστημίων. Αλλά κατ'εμέ δεν είναι οι παρατάξεις η αιτία. Τις σχέσεις διαπλοκής και δοσοληψίας τις δημιουργούν οι καθηγητές. Και να είσαι σίγουρος ότι και χωρίς παρατάξεις, αυτού του είδους οι σχέσεις θα υπήρχαν σε κάθε σχολή, γιατί οι ψήφοι είναι πολλές και κάποιοι αισθάνονται έντονα την ανάγκη να γίνουν πρυτάνεις, κοσμήτορες και πρόεδροι... Αλλού είναι λοιπόν το πρόβλημα. Υπάρχουν και παρατάξεις που δε λειτουργούν έτσι...

Ανώνυμος είπε...

ΤΣ ΤΣ ΤΣ ΤΣ ΤΣ ........

Ανώνυμος είπε...

Kserw enan akomh apo to nhsi pou asxoleitai me ta koina... ksereis poion lew kai kserei pws katelikse... den exei megalh diafora hlikias apo mas...xxexexe

Σπιτόγατος είπε...

mano, εγώ ξέρω παραπάνω από έναν...ποιον λες εσύ και πώς κατέληξε;

Ανώνυμος είπε...

Mhn perimeneis onoma edw mesa... Skepsou poios DEN 8a h8eles na eisai... xexe