Πρωταπριλιά

Σκέφτηκα να κάνω μια μπλογκοφάρσα, αλλά μετά το ξανασκέφτηκα...

Και δεν την έκανα.

Νομίζω ότι θα ήταν πολύ τετριμμένο, παρωχημένο και παιδιάστικο. Επίσης, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δε θα τσίμπαγε κανείς. Σας θεωρώ βλέπετε ανθρώπους με υψηλή ευφυΐα και πολύ υποψιασμένους για να μασήσετε από ένα κοινότυπο ψέμα. Κάτι πιο ευφάνταστο δε μπόρεσα να σκεφτώ και έτσι αρκέστηκα να προσπαθήσω να ψαρώσω τους φίλους μου. Αλλά κι αυτοί δεν τσίμπησαν. Η σκέψη ότι θα τους έπιανα στον ύπνο και θα ήταν πιο εύκολα θύματα αποδείχθηκε λανθασμένη.

Μια άλλη φορά θα τα καταφέρω καλύτερα. Δεν είναι ανάγκη να είναι και Ψευταπριλιά! Άλλωστε καλό είναι να είναι ο άλλος ανυποψίαστος...

Οι φάρσες, είτε είναι καλές είτε όχι, είτε είναι πρωτότυπες είτε κοινότυπες, πετυχαίνουν πάντα όταν υπάρχει το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Πρέπει να είναι το θύμα ανυποψίαστο. Να τον πιάσεις στον ύπνο. Τις καλύτερες τις έχω κάνει την ώρα που ξυπνάω κάποιον. Εκεί ακόμα το μυαλό του δε λειτουργεί πλήρως. Οι περισσότεροι αποκτούν πλήρη διαύγεια πνεύματος μισή ώρα αφού πιουν τον πρωινό καφέ τους. Εγώ πάλι δεν χρειάζομαι καφέ για να ξυπνήσω. Αλλά μπορώ να την πατήσω όπως όλοι οι άλλοι φυσιολογικοί άνθρωποι αν μου κάνει κάποιος φάρσα την ώρα που θα ξυπνάω. Εντάξει. Το παραδέχομαι. Δεν είμαι και θεός.

Πάντως, παρότι διασκεδάζω αφάνταστα όταν κάνω κάποια επιτυχημένη φάρσα, όταν πέφτω ο ίδιος θύμα, αισθάνομαι πολύ ηλίθιος. Βέβαια, μετά γελάω κι εγώ με το πάθημά μου. Αλλά εκείνα τα πρώτα δευτερόλεπτα της συνειδητοποίησης ότι την έχω πατήσει και ότι έγινα εύκολο θύμα της κανιβαλιστικής διάθεσης κάποιου φίλου μου, είναι γεμάτα με μια περίεργη αίσθηση ότι το IQ μου μπήκε σε ένα ασανσέρ και από τον 30ο όροφο βρέθηκε ξαφνικά στο πέμπτο υπόγειο...

Σε αντίθετη περίπτωση, αν πιάσει κάποια από τις φάρσες μου, δεν σκέφτομαι ποτέ ότι το θύμα μου ξαφνικά έχασε την ευφυΐα του. Απλά είμαι ικανοποιημένος επειδή κατάφερα να τον αιφνιδιάσω. Και βέβαια πάντα αυτή η ικανοποίηση είναι απείρως μεγαλύτερη όταν το θύμα είναι ένα πραγματικά ευφυές και υποψιασμένο τις περισσότερες φορές άτομο. Αν καταφέρω να αιφνιαδιάσω έναν τέτοιο τύπο, θεωρώ την επιτυχία μου αυτή ισοδύναμη πολεμικού θριάμβου!

Πάντως, σπανιώς έχω καταφέρει να αιφνιδιάσω άνθρωπο την Πρωταπριλιά. Είναι όλοι, ή σχεδόν όλοι, σε ετοιμότητα να αποκρούσουν τον επίδοξο φαρσέρ. Αλλά και οι περισσότεροι έχουν έτοιμο κάποιο ψεματάκι να πουν, μήπως και τσιμπήσει η παρέα. Γι' αυτό πλέον αποφεύγω να κάνω φάρσες τέτοια μέρα. Πάντα όμως μπαίνω στον πειρασμό και όταν διαπιστώσω πνευματική χαλαρότητα στον συνομιλητή του πετάω την μπανανόφλουδα...και την πατάει... Επειδή όμως οι περισσότεροι σήμερα είναι σε εγρήγορση λόγω της ημέρας, ες αύριον τα σπουδαία...



ΥΓ: Όπως καταλάβατε δεν είχα κάτι να γράψω, αλλά βρήκα θέμα στην πορεία. Έτσι είναι αυτά. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη...