Κέρκυρα

Πήρα σήμερα και τα εισητήρια. Επιστροφή, έστω και για λίγες μέρες, στην πόλη των φοιτητικών μου χρόνων. Την Τρίτη το βράδυ θα κάθομαι για ποτό στη Λιστόν. Πραγματικά δεν ξέρω πως θα αισθανθώ. Είναι η πρώτη φορά που θα πάω στην Κέρκυρα ως τουρίστας, ως επισκέπτης. Πάντως σίγουρα δε θα μου πάρει πολύ για να εγκλιματιστώ. Βέβαια, θα λείπουν οι περισσότεροι γνωστοί και φίλοι μου. Λίγοι έχουν μείνει πια...
Καλύτερα να μη μελαγχολήσω όμως. Ας μείνω με τον ενθουσιασμό ότι θα ξανακάνω βόλτες στα καντούνια της παλιάς πόλης. Ούτως ή άλλως, δεν είναι λίγοι και οι Κερκυραίοι φίλοι μου.
Δεν είναι ούτε ένας χρόνος από τότε που άφησα οριστικά την Κέρκυρα και ήδη είναι έντονο το αίσθημα της νοσταλγίας. Όσες φορές, όμως, και να επιστρέψω στο νησί, σίγουρα δε θα καταφέρω να ξανανιώσω όπως όταν σπούδαζα. Τα φοιτητικά χρόνια διακόπτονται ξαφνικά και απότομα και μαζί χάνεται και όλη η αίσθηση της ανεμελειάς και της χαλαρότητας. Ποτέ δε θα ξανανιώσω έτσι. Ούτε το τοπίο της Κέρκυρας θα με βοηθήσει να αισθανθώ ξανά όπως όταν ήμουν φοιτητής. Άλλωστε, θα λείπουν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι συμφοιτητές μου. Άλλωστε δε θα μπορώ ούτε στιγμή να ξεχάσω ότι θα είμαι ένας επισκέπτης, ένας τουρίστας.
Τέλος πάντων. Η μελαγχολία δε μου ταιριάζει. Θα φροντίσω να δω όσους πιο πολλούς μπορώ από τους φίλους που είναι εκεί και να περάσω όμορφα. Ελπίζω μόνο το περιβάλλον να εξακολουθεί να είναι οικείο....
Εντυπώσεις θα σας αφηγηθώ την επόμενη εβδομάδα. Το μπλογκ θα ανανεωθεί μετά από δέκα μέρες πάλι.
Μέχρι τότε καλά να περνάτε όλοι. Εγώ θα περάσω σίγουρα καλά. Αν και θα μου λείψετε ;)