Είναι ωραίο τελικά να αγνοείς τις γιορτές. Μια καλή ευκαιρία να βρεθείς με τον εαυτό σου και να βάλεις σε μια τάξη τις σκέψεις σου και το σπίτι σου. Αυτή την ευκαιρία την εκμεταλλεύτηκα φέτος. Δεν πήγα σπίτι μου για Πάσχα. Δε μου αρέσουν άλλωστε οι γιορτές και πολύ περισσότερο οι θρησκευτικές. Όχι δεν είμαι από το είδος του θρησκευόμενου πιστού. Εντελώς άθεος. Δεν έχω καμία αμφιβολία αν υπάρχει ή όχι θεός. Δε φοβάμαι καθόλου αν κάνω λάθος. Ο κάθε σκεπτόμενος μορφωμένος άνθρωπος θα έπρεπε να είχε ξεπεράσει ήδη τέτοιου είδους ανησυχίες. Δεν το συνεχίζω, όμως, άλλο το θέμα, γιατί πολλοί είναι που προσβάλλονται όταν θίγεις την θρησκευτική τους πίστη. Δικαίωμά τους. Δικαίωμά μου κι εμένα να πιστεύω ό,τι θέλω. Αλλά ρε παιδάκι μου, πώς να το πω, συναντάς ανθρώπους με εξαιρετική μόρφωση και ευφυΐα και όταν συζητάνε για θρησκεία και το υπερφυσικό είναι σαν να σταματάει να λειτουργεί ο εγκέφαλός τους!
Τέλος πάντων. Δε θα το αναλύσω. Εγώ, λοιπόν, φέτος, προς μεγάλη απογοήτευση γονέων και συγγενών, δεν πήγα στο πατρικό μου και δεν έκανα Πάσχα. Και τύψεις δεν έχω. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, έχω πάψει να κάνω πράγματα για να ευχαριστιούνται μόνο οι άλλοι. Πρέπει να το αισθάνομαι κι εγώ και να συμμετέχω ευχάριστα. Εγωιστικό; Μπορεί. Είχα, όμως, την ευκαιρία να βάλω σε τάξη λίγο τις σκέψεις μου και το νέο μου σπίτι. Έκανα και βόλτες στην άδεια πόλη, την οποία πολλοί εγκατέλειψαν, παρά την οικονομική κρίση. Και το σημαντικότερο, ξεκουράστηκα! Αλλά για πολύ ξεκούραση! Τόσο που με κούρασε! Δεν είμαι εργασιομανής, αλλά μου την έδωσε ορισμένες στιγμές που καθόμουν χωρίς να κάνω τίποτα. Δεν ξέρω. Ίσως και να βαρέθηκα μόνος μου. Δε μετανιώνω, βέβαια, που δεν έφυγα κι εγώ να «γιορτάσω». Σε καμία περίπτωση. Ίσα ίσα που όταν σκέφτομαι για λίγο το ενδεχόμενο, με πιάνει απελπισία! Από την άλλη, όλη μέρα ψάχνω κάποιον που να έμεινε στην πόλη για να πάω για καφέ ή για ποτό, αλλά μόλις κάποιος ανταποκριθεί βρίσκω δικαιολογία και αποφεύγω να βγω από το σπίτι. Είναι φυσιολογικό τώρα αυτό; Γιατρέ μου, έχω αρχίσει και τρελαίνομαι και δεν το ξέρω; Αν δεν είναι αυτό σχιζοφρένεια τότε τι; Α, και μόλις άρχισαν να ρίχνουν και τις πρώτες κροτίδες για την επικείμενη Ανάσταση του Κυρίου. Κι η ώρα δεν είναι ακόμα ούτε 7… Πάντως ανησυχία δεν υπάρχει. Όπως, είπαν και στο δελτίο ειδήσεων πριν από λίγο, έγινε και φέτος η λήψη του Αγίου φωτός από τον Πανάγιο Τάφο. Ησύχασα κι εγώ, θα αναστηθεί και φέτος.
Και τώρα που μιλάμε για ανάσταση, αυτή η δόλια η οικονομία μας πότε θα βγει από το λήθαργο; Ή για να τα λέμε πιο σωστά τα πράγματα: θα βγει ποτέ; Αυτή φοβάμαι δεν τη σώζει ούτε η Δευτέρα παρουσία! Έχουμε σταματήσει, άλλωστε, προ πολλού να παράγουμε οτιδήποτε. Και πλέον συνειδητοποιούμε ότι το κράτος μας ομοίαζε με την οικονομική κατάσταση του μέσου ελληνικού νοικοκυριού, που παίρνει νέα δάνεια για να καλύψει τις προηγούμενες οφειλές από κάρτες, στεγαστικά και καταναλωτικά. Σταμάτησαν και οι διαφημίσεις με εορτοδάνεια και διακοποδάνεια. Λες και όποιος τα έπαιρνε έφευγε για διακοπές. Τρύπες μπάλωναν όλοι. Το ίδιο κάνει και η κυβέρνηση. Προσπαθεί να μπαλώσει τρύπες. Με περικοπές και νέα δανεικά. Αλλά πού θα φτάσει αυτό; Ουφ! Μη σας κουράζω άλλο μ’ αυτά. Έχετε και τον Αυτιά άμα θέλετε… αλλά τι να το κάνεις; Όλη μέρα να σκέφτεσαι μόνος, εξαντλείς όλα τα θέματα και σκέφτεσαι και τα σοβαρά. Μυαλό είναι αυτό, πετάγεται πότε από δω και πότε από κει. Μπορείς να το σταματήσεις; Όπως καταλαβαίνετε δεν είναι εύκολο. Άλλωστε, βλέπετε πως παραληρώ. Και πριν πιάσετε το ποντικάκι και εξαφανιστείτε από το βλόγι μου, σας αποχαιρετώ εγώ. Γιατί αν συνεχίσω, θα γράψω μέχρι και πώς το έκαναν οι πρώτοι άνθρωποι των σπηλαίων κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του μάγου-φυλάρχου μην τυχόν και μοιχεύσουν! Το τελευταίο είναι επιρροή από τις τέσσερις διαφορετικές κινηματογραφικές μεταφορές της ιστορίας του Μωυσή και των δέκα εντολών, που παρακολούθησα τις τελευταίες δύο ημέρες στην τηλεόραση. Μα, δεν υπάρχουν πια άλλες ταινίες; Και μια άλλη απορία. Καλά να δεχτώ ότι μέρες που είναι θα βάλουν και μια θρησκευτική ταινία παραπάνω, αλλά είναι ανάγκη να βάζουν ό,τι ταινία τους βρίσκεται με χλαμύδα; Η Κλεοπάτρα γιατί είναι must το Πάσχα ποτέ δεν το κατάλαβα.
Λοιπόν. Αυτό ήταν. Τέλος για την ώρα. Σας χαιρετώ! Και καλά να περάσετε και τις επόμενες δύο εορταστικές μέρες! Εγώ πάλι ελπίζω πως δε θα τρελαθώ μέχρι την Τρίτη!
4 σχόλια:
εισαι αθεος;; θα βγει ο μωυσης απο την τηλεοραση και θα ριξει φωτια να σε καψει!
σχολιο για το σχολιο: α, κι εγω το ιδιο, και β, αυτο πρεπει να ειναι το πιο ανεπικαιρο σχολιο που εχει γραφτει ποτε! καλο πασχα λοιπόν, χαχα :)
Που'σαι ρε πατριδάκι!!
Καλά τα λες..τα κατάφερε όντως και φέτος και αναστήθηκε, χαχαχαχα!!
Τώρα εγώ που σχολιάζω ένα μήνα μετά για το πάσχα, είμαι καλά;;
:))
Γειά σου σπιτόγατε!Σερφάροντας στην bloggόσφαιρα στάθηκα στο blogg σου λόγω τίτλου!Για μένα το home sweet home είναι τρόπος ζωής για μια ζωή!Διαβάζοντας τα περί Πάσχα ( ανάρτηση 3 Απριλίου) (ημερομηνία του 2ου γυιού μου επίσης άθεου)ήθελα να σε ρωτήσω είσαι πράγματι άθεος η δεν είσαι φαν σε όλα αυτά τα πανηγυράκια της Εκκλησίας που γίνονται για αλλότριους σκοπούς ;Γιατί υπάρχει ξέρεις μεγάλη διαφορά!Α!Το αστείο της υπόθεσης είναι ό,τι συνεχίζοντας το σερφάρισμα κ πατώντας το επόμενο ιστολόγιο κ το επόμενο κ το επόμενοκ.τ.λ, όλα μ΄έβγαλαν σε bloogg θρησκευτικά με πρώτο κ καλύτερο αυτό απ,τό Φανάρι! Τυχαίο δεν νομίζω ! Μήπως σημαίνει κάτι ένα μ.ν.μ για σένa να το ψάξεις βαθύτερα ; ROSA
Αγαπητή ROSA, ειλικρινά δεν έχω καταλάβει αν με επαινείς ή με κατακρίνεις... :Ρ
Εν πάση περιπτώσει, είμαι εντελώς παντελώς άθεος. Δεν υπάρχει θεός. Τέλος.
Επίσης, τα θερμά μου συγχαρητήρια που μεγαλώνετε έναν τόσο ευφυή γιο!
Δημοσίευση σχολίου