Παρασκευή, Νοεμβρίου 30, 2007

Το τρίτο του Νοεμβρίου

Μα πού τη βρίσκετε την έμπνευση και γράφετε συνέχεια; Κάποιοι σχεδόν καθημερινά!! Θα μου πει κανείς ότι κι εγώ κατά περιόδους γράφω πολύ συχνά. Οι τελευταίοι μήνες έχουν από τρεις αναρτήσεις ο καθένας και είπα να προλάβω να μη μου ξεμείνει με δύο ο Νοέμβριος.


Τελικά, είναι θέμα χρόνου, διάθεσης, αλλά και συνήθειας. Χρόνο έχω. Διάθεση για να γράψω κάτι καλό έχω. Τι μου λείπει; Μάλλον, πρέπει να το ξαναβάλω στο πρόγραμμά μου. Τότε, η κάθε σκέψη θα γίνεται μια καλή ιδέα για ποστ!


Νέα δε θα σας γράψω σήμερα. Δεν έχει αλλάξει και τίποτα. Άλλος ένας λόγος που δε βρίσκω λόγο να γράψω. Το μόνο που είναι άξιο λόγου και το αναφέρω για να δείτε ότι δεν είναι μόνο το βλόγιν που παραμελώ, είναι ότι χθες έληξε η προθεσμία για δήλωση μαθημάτων στο Οικονομικό και θυμήθηκα το απόγευμα ότι δεν έχω δηλώσει μαθήματα. Δεν πειράζει σκέφτηκα. Ούτως ή άλλως δε θα έδινα κανένα. Την περίοδο της εξεταστικής θα έχω άλλες δουλειές…


Από τα δικά σας τα βλόγια περνάω τακτικά. Καμιά φορά αφήνω και κανένα σχόλιο. Αλλά πάντα τα περάσματά μου είναι βιαστικά. Παλιότερα, αφιέρωνα αρκετές ώρες να διαβάζω όλα τα μπλογκ που έχω στα λινξ μου, αλλά και άλλα που μου κινούσαν την περιέργεια. Αυτό μου έχει λείψει τελευταία και σίγουρα θα αναπληρώσω το κενό από τις επόμενες κι όλας ημέρες.


Αλλά μάλλον με έχει πιάσει ακατάσχετη φλυαρία, η οποία είναι και ανούσια και κουραστική και για σας που διαβάζετε και για μένα που γράφω.


Εύχομαι χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν σήμερα! Στον Ανδρέα και στην Ανδριανή! Αν έχετε συγγενείς και φίλους να τους χαίρεστε!


Άντε! Φτάνει! Στο επόμενο πάλι!(πιστεύω δε θα είναι μακριά…)



Και μια φωτογραφία από παλιότερη πρωτοχρονιά στον Παρνασσό! Έτσι, για να αποκτήσει νόημα το ποστ... ;)


Καλό Χειμώνα σε όλους!!! (δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά χειμώνιασε πια...)

Παρασκευή, Νοεμβρίου 02, 2007

Παλιοζωή, παλιόκοσμε και παλιοκοινωνία!

Καλό μήνα σε όλους και να είστε όλοι καλά εύχομαι!

Μπορεί τον τελευταίο καιρό να έχω περισσότερο χρόνο, αλλά δεν έχω πολύ όρεξη για γράψιμο. Δεν έχω και θέματα. Βέβαια, είναι πολλά αυτά που μου συμβαίνουν, αλλά δε θέλω να σας κουράζω και να γίνομαι ένας μίζερος γκρινιάρης…

Από την άλλη, αν δεν πω κάποια πράγματα, νομίζω πως θα σκάσω! Δε θα σας κουράσω πολύ. Το υπόσχομαι.

Το τρακάρισμα το θυμάστε. Απίστευτη ατυχία. (ακόμα να πάρω το αμάξι από το συνεργείο…) Ε, αυτό δεν ήταν αρκετό για να μου χαλάσει τη διάθεση. Έτσι, η μοίρα μου η κακούργα είπε να με τιμωρήσει που δε μελαγχόλησα, αλλά συνέχισα τη βραδιά μου στα μπουζούκια. Μια εβδομάδα αργότερα, έπεσα θύμα κλοπής. Το περασμένο Σάββατο το απόγευμα, ενώ ο Σπιτόγατος έπινε με φίλους καφέ στην πλατεία Εξαρχείων (μαζί και ο Μόντε Κρίστο), έχασε το τσαντάκι του με όλα του τα πράγματα (μόνο το κινητό διεσώθη…). Δε θα περιγράψω πως έγινε, γιατί κανείς μας δεν κατάλαβε. Απλά το «αφαίρεσε» κάποιος από την καρέκλα μου. Και μην πει κανείς ότι έπρεπε να είχα το νου μου και να προσέχω περισσότερο… Γιατί και το πρόσεχα και εκεί που το είχα δεν ήταν εύκολο να το ακουμπήσει κανείς χωρίς να τον καταλάβω. Αλλά, είπαμε δε θα σταθούμε στο ανεξήγητο γεγονός! Γεγονός είναι πως είναι γεγονός…

Ταυτότητα, δίπλωμα οδήγησης, άδεια κυκλοφορίας, κάρτες τραπεζών, 300 €, γυαλιά ηλίου, κλειδιά σπιτιού και άλλα μικρότερης σημασίας αντικείμενα χάθηκαν στο λεπτό. Και άντε να αλλάζεις κλειδαριά στο σπίτι και τρέχα να ακυρώνεις κάρτες, να βγάζεις καινούριες, να εκδώσεις νέα ταυτότητα και τα λοιπά έγγραφα. Και πήγα κι εγώ ο καημένος στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής μου για να βγάλω νέα ταυτότητα. Και αντί για ταυτότητα, έφυγα με ραντεβού! Ναι! Καλά διαβάσατε! Μου έκλεισαν ραντεβού για να βγάλω νέα ταυτότητα. Δεκαπέντε μέρες μετά! Και θα έπρεπε να είμαι και ευγνώμων, όπως μου εξήγησαν κάποιοι άλλοι που βρίσκονταν στην ουρά, γιατί λέει συνήθως κλείνουν ραντεβού για μετά από ένα μήνα!!! Μέχρι τότε ο Σπιτόγατος θα κυκλοφορεί με τη βεβαίωση κλοπής από την αστυνομία και θα το επιδεικνύει αντί ταυτότητας, διπλώματος και άδειας στα όργανα της τάξης. Στις τράπεζες, φυσικά, αυτά δεν περνάνε, αλλά εκεί μάλλον θα κάνει δουλειά ένα ληγμένο διαβατήριο που έχω.

Μέσα σε όλα αυτά, εξακολουθώ να είμαι ακόμα άνεργος και ενώ τα περιθώρια στενεύουν απελπιστικά… Αλλά για όλους έχει ο Θεός! (ο ποιος;;; δεν πιστεύουμε λέεμεεε!!!) Το αγαπημένο μου ανάγνωσμα τις τελευταίες εβδομάδες έχει γίνει η Χρυσή Ευκαιρία, αλλά τίποτες το αξιόλογον… Προτιμώ να παραμείνω άνεργος, παρά να αισθάνομαι πως με εκμεταλλεύονται! Από την άλλη σε λίγο φοβάμαι ότι θα προτιμήσω την εκμετάλλευση από την αφραγκεία, αλλά ελπίζω ότι δε θα φτάσω σε αυτό το σημείο. Παρά τα όσα μου έχουν συμβεί τις τελευταίες δύο εβδομάδες, εξακολουθώ να πιστεύω ότι η καλή μου η τύχη δε με έχει εγκαταλείψει.

Αρκετά, όμως, με τη γκρίνια! Υπάρχουν και καλά πράγματα. Οι καλλιτεχνικές ανησυχίες του Σπιτόγατου σιγά σιγά βρίσκουν διέξοδο και μάλλον μέχρι το Μάρτη θα έχουμε την πρώτη κυκλοφορία! Δε λέω άλλα για να μη το γρουσουζέψω! Νέα θα έχετε εν καιρώ!

Α! Και ένας να με ξεματιάσει βρε παιδιά!