Παρασκευή, Δεκεμβρίου 12, 2008

Ελληνικός Δεκέμβρης 2008 (?)

Σαράντα χρόνια μετά το Γαλλικό Μάη του '68, μπορούμε να μιλάμε για τον ελληνικό Δεκέμβρη του 2008;

Μορφή χιονοστιβάδας φαίνεται να παίρνουν οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας νέων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Παντού ακούγονται συνθήματα συμπαράστασης για την άδικη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, αλλά σίγουρα τα αίτια των διαδηλώσεων ξεπερνούν κατά πολύ την αφορμή.

Δεν είναι λίγοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες, οι οποίοι φοβούνται για την εκδήλωση μιας γενικευμένης εξέγερσης. Η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει σε κοινωνικό και πολιτικό αδιέξοδο σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη και η απαισιοδοξία για το μέλλον είναι κοινή στους περισσότερους κατοίκους της Γηραιάς Ηπείρου. Ίσως το μόνο που χρειαζόταν ήταν μια αφορμή για να ξεσπάσει ένα γενικευμένο κύμα κινητοποιήσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Άλλωστε, τα περισσότερα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία ταυτίζουν τα επεισόδια στην Ελλάδα με την οικονομική κρίση και την αντίθεση των πολιτών στα κυβερνητικά σκάνδαλα. Αυτό από μόνο του δημιουργεί έναν αντίκτυπο που μπορεί να πυροδοτήσει το κλίμα και σε άλλα κράτη.

Μπορεί εκ πρώτης όψεως η ταύτιση του Μάη του '68 με τα σημερινά γεγονότα να είναι πρώιμος και ίσως ατυχής, αλλά οι εξεγέρσεις εκδηλώνονται σε μια διεθνή συγκυρία που μπορεί να δημιουργήσει γεγονότα αντίστοιχου βεληνεκούς.

Η ιστορία θα δείξει...


(αυτοί εδώ κι αυτοί εκεί συμφωνούν μαζί μου)

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 05, 2008

Εδώ είμαι κι εγώ...

Πριν προλάβει να φύγει κι αυτός ο πολυτάραχος χρόνος, προλαβαίνω να αναρτήσω ένα ακόμα ποστάκι. Μπορεί να χάθηκα για πολύ καιρό, αλλά έτσι είναι αυτά. Ποτέ δεν πρέπει να γράφουμε μόνο για να γράφουμε.

Είχα σκεφτεί κάποια στιγμή να ξεκινήσω ένα νέο ιστολόγιο, μήπως και μου έρθει η όρεξη ξανά για βλόγιν. Φυσικά και το ξέχασα αμέσως. Αν δεν έχεις όρεξη, δεν έχεις όρεξη! Πάει και τελείωσε...

Τώρα δεν ξέρω αν ένιωσα ξανά την ανάγκη να επανέλθω στην παλιά αγαπημένη μου συνήθεια ή αν η απειλή της deadend mind ότι θα με διαγράψει από τα λινκ της με έκανε να ανεβάσω έστω και ένα ποστ. Το πολύ κοντινό μέλλον θα το δείξει...

Σίγουρα, όμως, δεν έχω πλέον σκοπό να σας μεταφέρω το ίδιο συχνά την καθημερινότητά μου, όπως μου άρεσε να κάνω μέχρι και πριν κάνα χρόνο. Η θεματολογία μάλλον θα αλλάξει, χωρίς βέβαια να παίρνω και όρκο.

Αυτά προς το παρών!

Καλώς σας βρήκα ξανά!